Улады Туркменістану баяцца пратэстаў. Таганаву параўноўваюць з Ціханоўскай

Туркменскія ўлады разгарнулі кампанію для дыскрэдытацыі Таганавай. Яны асцерагаюцца ўзнікнення хваляванняў ўнутры краіны і параўноўваюць актыўную ўдзельніцу пратэстаў супраць Бердымухамедава з беларускай Святланай Ціханоўскай. Пра гэта паведамляе туркменская служба Радыё Свабода.

Дурсалтан Таганава, туркменская актывістка ў Турэччыне, стала своеасаблівым тварам туркменскай апазіцыіІмя Дурсалтан Таганавай стала вядомым туркменскай грамадзкасці ў ліпені гэтага году, пасля таго, як яе затрымалі ў Стамбуле падчас пратэставай акцыі 19 ліпеня супраць ураду Туркменістану.
Таганаву, актывістку новай апазіцыйнай групы «Дэмакратычны выбар Туркменістану», пратрымалі ў дэпартацыйным цэнтры Стамбулу каля трох месяцаў і выпусцілі толькі 12 кастрычніка. З тых часоў, як Таганава стала актыўнай удзельніцай пратэставага руху ў выгнанні, у Туркменістане пачалі пераследаваць яе сваякоў. Чальцоў сям’і і іншых сваякоў Таганавай неаднаразова выклікалі ў паліцыю і прымушалі рабіць заявы, называючы актывістку «здрадніцай радзімы».
На апошніх пратэставых акцыях удзельнікі ў тым ліку патрабавалі вызвалення Таганавай з дэпартацыйнага цэнтру ў Стамбуле. У яе абарону таксама выступілі міжнародныя праваабарончыя арганізацыі.
У выніку павышанай увагі да Таганавай яна фактычна ператварылася ў своеасаблівы твар туркменскага пратэставага руху. Туркменскія ўлады занепакоеныя ростам яе папулярнасці на фоне росту незадаволенасці ў краіне ў сувязі з эканамічным спадам і абвастрэннем сацыяльнай напружанасці.
У інтэрвію туркменскай службе Радыё Свабода Дурсалтан Таганава пракаментавала параўнанне яе з Ціханоўскай:
«Ціханоўская ўдзельнічала ў прэзідэнцкіх выбарах. А я не ўдзельнічала ў выбарах. Я не з’яўляюся лідарам такога ўзроўню. Я проста актывістка руху „Дэмакратычны выбар Туркменістану“. Параўноўваць мяне з Ціханоўскай — вялікая памылка. Мой актывізм з’яўляецца маленькім унёскам у памкненне нашага народу да свабоды.
І я не гераіня, я такая ж грамадзянка Туркменістану, як і любы іншы туркменістанец. Але я вельмі добра зразумела, што, калі мы самі не запатрабуем нашую свабоду, ня будзем змагацца за справядлівасць, ніхто нам не дасць свабоды і справядлівасці у якасці падарунку. Мы не выбіралі Бердымухамедава. І мы павінны настойваць законнымі шляхамі на яго сыходзе ад улады, а потым шляхам адкрытых выбараў мы павінныя будзем выбраць новага лідара. У нас няма цяпер іншага выйсця».