Іван Палескі: усе публікацыі

«Невуцтва і павальнае п'янства». Як бачылі Расію замежнікі ў XVI — XX стагоддзях

Жыхароў Расіі ўжо шмат гадоў прывучаюць да адчування нейкай «асаблівай місіі» іх краіны ў свеце. На справе гэта выліваецца ў пагардлівыя адносіны да народаў суседніх, стаўленне да якіх хістаецца ад ганаровага звання «малодшых братоў» да поўнага адмаўлення апошнім у іх праве на існаванне, і ў непрымірымую варожасць да народаў больш далёкіх. Што гэта? Уздзеянне прапаганды ці сталая рыса нацыянальнага характару?

Талочынец, які стаў «бацькам і маці» амерыканскай музыкі

У наш час усеагульнага доступу да інфармацыі шмат хто чуў галоўную патрыятычную песню Злучаных Штатаў Амерыкі «Божа, дабраславі Амерыку». Часам яе нават называюць неафіцыйным гімнам ЗША. Але мала хто ведае, што яе аўтарам, а ў дадатак яшчэ вялікай колькасці песняў, якія цяпер лічацца выключна амерыканскімі, з’яўляецца чалавек, які нарадзіўся ў Беларусі.

Асабісты Топ 4 антываенных кніг

Гэта дастаткова асабісты топ. Ён цалкам суб'ектыўны і не прэтэндуе ні на што болей. Тут ёсць два «абавязковых» у кожнай антываеннай падборцы рамана і ёсць два зусім там не абавязковых.

З гісторыі сусветнай картаграфіі. Як замежнікі Расію бачылі

Як выглядала Расія на сусветных картах мінулых стагоддзяў? Чым уяўлялася яна людзям з Захаду? Маскоўскую дзяржаву, а затым і Расійскую імперыю малявалі часам як мядзведзя, часам як мужыка, часам як васьмінога, але амаль заўсёды — як агрэсара.

Стваральнік Сусветаў з Мсціслаўшчыны

«Залаты век» навуковай фантастыкі. Шмат хто чуў гэты выраз. На розум адразу прыходзяць імёны Артура Кларка, Роберта Хайнлайна, і, канечне, Айзэка Азімава, «вялікай тройкі» НФ мінулага стагоддзя. Але не ўсе ведаюць, што найвядомейшы амерыканскі фантаст з’явіўся на свет на тэрыторыі сучаснай Беларусі ў сям'і габрэяў беларускага паходжання.

Як Літва і Польшча Русь дзялілі

Усім нам добра вядомая цесная сувязь, якая звязала Польскае Каралеўства і Вялікае княства Літоўскае пасля серыі дынастычных і дзяржаўных уній XIV-XVI стагоддзяў. Але мала хто ведае, што да гэтага стасункі паміж двума краінамі былі, мякка кажучы, не самымі лепшымі, і час ад часу прыводзілі нават да ўзброеных канфліктаў.

Расія і культура нянавісці

Днямі зноў пра сябе заявілі прадстаўнікі вышэйшага кіраўніцтва Расіі. Заявілі, як звычайна, у адмоўным ключы. Спачатку Рамзан Кадыраў заклікаў забіраць тэрыторыі тых дзяржаў, прадстаўнікі якіх дрэнна адклікаюцца аб Расіі, яе народзе і Пуціне асабіста. Потым ужо былы прэзідэнт Мядзведзеў піша поўны нянавісці допіс у сваім Тэлеграме, дзе заклікае знішчаць «ублюдкаў».

Маленькая пераможная вайна

Кожны з нас шмат разоў чуў выраз «Маленькая пераможная вайна». Выраз гэты з’явіўся падчас руска-японскай вайны. У той час расійскае грамадства, добра апрацаванае сваёй прапагандай, было ўпэўненае ў хуткай перамозе над «адсталай» Японіяй. Пра тое, як прапаганда фарміруе вобраз ворага і што адбываецца, калі сам пачынаеш у гэта верыць, пагутарым зараз.

Міф пра братэрства

Днямі былы пасол Расіі ў Беларусі спадар Мезенцаў заклапаціўся гісторыяй нашай краіны. На сустрэчы з Уладзімірам Макеем ён выказаўся, што ў гэтым годзе «адзначаецца 250 гадоў уваходжання беларускіх губерняў у склад Расійскай імперыі». Маўляў, гэта значная дата ў гісторыі нашых народаў і прынесла ім толькі дабро. А ці так усё было на самай справе?

«Казацкая рэспубліка» ў Беларусі: неаб’яўленае паўстанне беларускага гетмана

Трынаццацігадовая вайна 1654-1667 гадоў была адным з найвялікшых выпрабаванняў у гісторыі Беларусі. Яна прынесла незлічоныя беды нашаму народу. Але акрамя катаў і рабаўнікоў, вайна нараджае яшчэ і постаці мужных ваяроў, адважных герояў і яскравых авантурыстаў.

Футбольныя заўзятары: Разам і назаўжды

Сёння, здавалася б, увесь цывілізаваны свет аб’яднаўся ў падтрымцы Украіны ў яе барацьбе за свабоду ды незалежнасць. Адны робяць гэта больш заўважна, іншыя менш. Але ёсць людзі, не заўважыць якіх немагчыма. Гэта футбольныя ўльтрас.

Беларускі Патоп і «беларускі гетман»

Першага красавіка 1656 года кароль Ян ІІ Казімір Ваза ў Львове, магчыма, апошнім вялікім горадзе, які яшчэ заставаўся пад яго ўладай, прынёс абеты Дзеве Марыі, паабяцаўшы, што аддасць дзяржаву ў рукі Божай маці, калі яна зміласцівіцца з краіны і выратуе яе з бяды. Што ж адбылося такога, што сам кароль быў вымушаны маліць сілы нябёсныя аб дапамозе?