«Мяне папярэдзілі, каб я лекарам не казаў пра тое, што мяне збівалі супрацоўнікі міліцыі

У бальніцы Магілёва знаходзіцца 19-гадовы Елісей Седзін. 12 жніўня яго затрымалі сілавікі на стадыёне СШ № 9. Зламалі арбіту вока, пашкодзілі нагу, а пасля пагражалі.

Цяпер у хлопца нічога не баліць, але з-за зламанай арбіты вока Елісей пакуль не дыхае носам — каб не надзьмулася паўвека. Яму таксама нельга смаркацца, бегаць і рабіць што-небудзь з нагрузкай на дыхальную сістэму.
19-гадовы навучэнец політэхнічнага каледжа кажа, што ён у групе в Telegram абмяркоўваў разам з іншымі людзьмі, што адбываецца ў Беларусі. "Мы абменьваліся інфармацыяй, калі быў доступ да Інтэрнэту. Многія ўздымалі пытанне, чаму многія гарады адстойваюць свае галасы, А Магілёў маўчыць і не праводзіць мірных акцый».
— Я прапанаваў правесці мірную акцыю —-сабрацца ў ланцуг салідарнасці 12 жніўня. Прапанаваў, калі людзі падтрымаюць, калі захочуць, сабрацца ў раёне гандлёвага цэнтра "Арбат" і каля ўнівермага "Цэнтральны". Я прапаноўваў выходзіць на зялёны сігнал святлафора для пешаходаў і станавіцца ланцужком на пешаходным пераходзе, а на чырвоны сігнал сыходзіць з праезнай часткі. Гэта значыць без блакавання аўтатранспарту, без парушэння ПДР. Я падумаў, што такім чынам мы пакажам, што не трэба баяцца выказваць уласнае меркаванне, бо ў гэтым нічога страшнага няма-гэта наша права па Канстытуцыі.
 
Елісей пакінуў у перапісцы свой нумар тэлефона, з ім звязаліся два незнаёмых хлопца і дзяўчына. Яны ўсё сустрэліся на стадыёне СШ № 9 на Пушкінскім праспекце.
— Да нас, напрыклад, падыходзіла жанчына і прапанавала прыйсьці да будынка «Белтэлекама» і патрабаваць уключыць інтэрнэт. То бок, людзі размаўлялі, абменьваліся інфармацыяй і без інтэрнэту — «сарафаннае радыё» выдатна працавала.
На стадыёне Елісей з двума хлопцамі прабыў каля 15 хвілін. Было каля 17.00 і яны збіраліся ўжо сыходзіць, як да іх пад'ехалі легкавыя машыны шэрага колеру —-мінімум тры. З машын выйшлі мужчыны ў чорных балаклавах — каля пяці чалавек.
 
— Мы развярнуліся і пабеглі. А насустрач нам беглі яшчэ 10 сілавікоў, але ўжо ў цывільным, і ўсё з медыцынскімі маскамі на тварах. Мне нехта робіць падсечку, я падаю, устаю і хачу бегчы далей, але мне прылятае ўдар у вока, і я зноў падаю. Хто ўдарыў, чым — кулаком ці чымсьці яшчэ, — я не заўважыў. Мне здаецца, я на некалькі секунд нават "выключыўся". На мяне адразу надзелі кайданкі, потым яшчэ некалькі разоў ударылі ўжо ляжачага ў кайданках - у тым ліку нагой.
Пасля таго ўдару ў вока магілёвец і атрымаў траўму. Далей, успамінае Елісей, хлопцаў павалаклі да машын, паклалі на траву, абшукалі. Тых дваіх хтосьці распарадзіўся везці ў Ленінскі РАУС, а Елісея — ва УУС Магаблвыканкама як "арганізатара". У машыне Елісея, паводле яго слоў, таксама білі — мужчына, які сеў на пярэдняе сядзенне, наносіў яму ўдары кулаком па галаве. І пытаўся, хто яшчэ павінен прыйсці.
 
— Я адказваў, што не ведаю. Машына яшчэ стаяла на стадыёне школы. Потым мяне адвезлі ў УУС, прычым у машыне я ехаў сагнуўшыся галавой ўніз, гэтак жа і вялі ў будынак УУС, каб, мабыць, не бачыў, у які кабінет. Там доўга не маглі знайсці ключы ад кайданкоў, якімі пераціснулі руку (Елісей паказвае драпіны на запясце, які ятрымаюцца нават праз тыдзень. — TUT.BY). у кабінеце сталі дапытваць, пагражаць: "калі ты цяпер нам не зліеш усю інфармацыю пра акцыі пратэсту ў Магілёве, мы адправім цябе ў камеру, дзе цябе згвалцяць і ніхто табе не дапаможа. І хуткую мы табе не выклічам».
Елісей казаў, што ніякіх арганізаваных акцый пратэсту няма —-людзі самі збіраюцца, стыхійна. У яго, па словах хлопца, дапытваліся, колькі яму заплацілі з-за мяжы за арганізацыю пратэсту як "куратару".
 
Увесь гэты час у Елісея, як ён распавядае, цякла кроў з рассечанага паўвека, балелі галава, грудная клетка — ён не мог зрабіць поўны ўдых і пачаў задыхацца. Яго адвялі ў прыбіраьню, далі анучу змыць кроў з твару, заўважылі, што хлопец задыхаецца.
— Яны пачалі панікаваць. Хацелі выклікаць хуткую па тэлефоне, потым перадумалі — успомнілі, што пад УУС дзяжурыць брыгада. Лекар сказаў, што мяне трэба тэрмінова шпіталізаваць з-за праблемы з вокам і што самі яны адвезці не могуць — выклічуць транспарціроўку. Але міліцыянты адмовіліся і самі павезлі мяне на службовай машыне. У ёй мяне папярэдзілі, каб я лекарам у шпіталі не казаў пра тое, што мяне збівалі супрацоўнікі міліцыі.
Елісей кажа, што ніхто з сілавікоў не прадстаўляўся, на іх тварах былі маскі, але ён добра памятае твары тых, хто дастаўляў яго ў прыёмнае аддзяленне бальніцы хуткай медыцынскай дапамогі. Там, па словах хлопца, лекарам казаў, што ўпаў з турніка. А калі лекары пацікавіліся, хто яго суправаджаючыя — і тыя адказалі, што яны міліцыянты — медработнікі адвялі Елісея ў асобны кабінет, зачынілі дзверы і спыталі: А цяпер расказвай, што было на самай справе. Я распавёў, і яны адразу зрабілі ўсё, каб мяне шпіталізаваць. І напісалі, што траўма — крымінальная, што мяне збілі супрацоўнікі міліцыі.
Лекары ж далі Елісею тэлефон, каб ён мог паведаміць маці, дзе ён і што з ім — яго мабільнік забралі пры ператрусе. Калі маці прыехала, яна накінулася на міліцыянтаў з папрокамі, як яны могуць быць такімі жорсткімі. Неўзабаве пасля гэтага суправаджачыя з бальніцы зніклі.
Увечары 12 жніўня прыехаў следчы, і Елісей напісаў заяву аб збіцці супрацоўнікамі міліцыі і аб выкраданні тэлефона. Следчы сышоў і праз 20 хвілін вярнуўся з супрацоўнікам крымінальнага вышуку і мабільнікам.
— Я распісаўся, што тэлефон атрымаў. Ён у парадку, не разбіты, хоць відаць, што па ім лазілі-па тэлеграме, шукалі нейкую інфармацыю. І супрацоўнік крымінальнага вышуку мне сказаў: "Ну, паляжы ў бальніцы. Потым мы цябе знойдзем, і я табе тры гады ўпаяю за паклёп і за арганізацыю мітынгу". Я спытаў, пры чым тут паклёп, і ён адказаў: "Ты ж нам абяцаў, што не скажаш [хто цябе збіваў]"»
У сераду, 19 жніўня, Елісея павінны выпісаць з лякарні. І ён асцерагаецца, што ў дачыненні да яго будзе крымінальны пераслед. Хлопец ужо звязаўся з праваабаронцамі b з Магілёўскай калегіяй адвакатаў, якія дапамагаюць пацярпелым ад дзеянняў сілавікоў, і будзе далей з імі кансультавацца.
Паводле news.tut.by  у перакладзе НЧ