У Маладзечне зруйнаваны крыж-помнік пакутнікам за Беларусь

28 чэрвеня ў Маладзечне зруйнаваны крыж-помнік пакутнікам за волю і незалежнасць Беларусі. 



37mal.jpg

Фота euroradio.fm

Пра гэта карэспандэнту “Новага Часу” распавёў дэмакратычны актывіст, былы настаўнік, паэт, сябра грамадзянскай ініцыятывы “Рада беларускай інтэлігенцыі”, арганізатар узвядзення помніка Лявон Цімохін.

 

Ён нагадаў, што першы ў краіне помнік беларусам, якія ахвяравалі сабою дзеля волі і незалежнасці Бацькаўшчыны, быў урачыста адкрыты 27 сакавіка 1993 года на Цэнтральнай плошчы горада ў гонар 75-годдзя Беларускай Народнай Рэспублікі.

 

Вялікі светла-шэры гранітны камень з чырвонымі пражылкамі, прывезены з ГУЛАГаўскай каменяломні Беламорканалу, упрыгожылі шасціканцовы крыж святой Ефрасінні Полацкай і дошка з паліраванага чорнага граніту з тэкстам: “Пакутнікам за волю і незалежнасць Беларусі”. Цікава, што крыж-помнік быў усталяваны насупраць помніка Уладзіміру Леніну. 

 

У адкрыцці мемарыялу, асвечанага святарамі ўсіх хрысціянскіх дэнамінацый,  удзельнічалі мэр гораду, дэпутат Вярхоўнага Савета Беларусі Генадзь Карпенка і тысячы мясцовых вернікаў-хрысціянаў.

 

На Цэнтральнай плошчы помнік прастаяў 18 гадоў і стаў не толькі гарадской, але і нацыянальнай славутасцю. Але ноччу 12 красавіка 2011 года пастамент помніка ўзарвалі, камень патаемна перанеслі прыкладна на 100 метраў на ўзбочыну дарогі каля гатэлю “Маладзечна” і схавалі пад тканіну. А на месцы помніка гарадскія ўлады ўсталявалі пластычную кампазіцыю, якая сімвалізуе паганскае Купалле. Пры гэтым чыноўнікі матывавалі свае дзеянні добраўпарадкаваннем і перапланаваннем Цэнтральнай плошчы напярэдадні “Дажынак”.

 

Перад самым святам ўраджаю помнік перанеслі яшчэ на 250 метраў і ўсталявалі каля перакрыжавання вуліц імя Пятра Машэрава і Вялікі Гасцінец недалёка ад агароджы гарадского парку. Трэба адзначыць, што помнік, першапачаткова ўзведзены на ўзвышшы, кожны раз апускалі ўсё ніжэй і ніжэй.

 

У сувязі з падрыхтоўкай гораду да традыцыйнага свята — фэсту беларускай песні і паэзіі, што адбыўся 7 чэрвеня, каля помніка была пракладзена забрукаваная сцежка.

 

Урэшце днём 28 чэрвеня мясцовыя ўлады з дапамогай цяжкай будаўнічай і дарожнай тэхнікі спачатку адкалолі частку каменя з крыжам, затым раскалолі крыж-помнік, а знявечаныя яго парэшткі звезлі ў невядомым накірунку.

 

Гараджане да гэтага часу не ведаюць, чаму гэта адбылося і дзе парэшткі помніка. Аднак людзі дагадваюцца, што апаганьванне і зруйнаванне крыжа-помніка “Пакутнікам за волю і незалежнасць Беларусі” — гэта адказ уладаў на зварот папы рымскага Францішка, які абвясціў пра сваю салідарнасць з пакутнікамі за Беларусь, а таксама сігнал патрыярху Кірылу напярэдадні яго візіту ў Беларусь. Такім чынам, хрысціянам Маладзечна ёсць што паказаць пантыфіку, галаве Рускай праваслаўнай царквы і ўсяму хрысціянскаму свету.  

 

Аповед Лявон Цімохін заключыў радкамі вершу “Яма” з свайго зборніку паэзіі “Зорны коннік” (2003):

 

Яма. Чырвоная гліна. Пясок.

Крыж паламаны, а дрэвы, як краты.

З крыжнай дарогі сіпаты гудок

і зноў варанок — гэта Мінск, Курапаты!”.