«Гаранту няма кім абараніць свой суверэнітэт на выпадак раптоўных непрыемнасцяў»

Аўтар тэлеграм-каналу «Лісты да дачкі» разважае, чаму сёй-той надумаў раптам тлумачыць расійскім сенатарам прызначэнне беларускага ўраду. І робіць высновы, што гарантыі ў гаранта зусім скараціліся. І ўжо адносна даўно

Пра гаранта я табе скажу. Некаторыя (і я не маю на ўвазе беларускі тэлевізар) зноў кажуць, што скончаны гарант — гэта не проста так сабе гарант, а месцамі гарант усяго суверэнітэту. Што ён адзіная перашкода, якая стаіць паміж суверэнітэтам і Пуціным. Таму, кажуць, гаранта крыўдзіць не трэба. Таму што, кажуць, калі гарант раптам скончыцца, то разам з ім скончацца і гарантыі суверэнітэту.

І я хачу сказаць, што суверэнітэт пры гаранце ў прынцыпе, вядома, заквітнеў, але асабліва пышным колерам у апошнія некалькі гадоў. І чым далей, тым пышней. Цяпер суверэнітэту ў гаранта столькі, што гаранту днямі давялося апраўдвацца ў Маскве за тое, што ён прызначыў сабе ўрад. Заўваж, свой урад прызначыў, не чужы.

Выступаючы ў Савеце Федэрацыі мінаючы гарант тлумачыў, што ён на самай справе нічога дрэннага не зрабіў і не меў на ўвазе. Што тыя, каго ён прызначыў — гэта добрыя людзі, якія любяць Расію не горш за тых, якіх ён звольніў. Што наогул ён меў на гэта права і меў канстытуцыю. Таму не трэба яму за гэта рабіць буру ў шклянцы.

І заўваж, перад беларускімі дэпутатамі сёй-той пра канстытуцыю не апраўдваўся. Апраўдваўся толькі перад расійскімі. А калі апраўдваўся, то значыць, было за што. Значыць, хтосьці там у Расіі гаранту прад'явіў за няправільны склад урада. І хтосьці там, які прад'явіў, гэта быў дакладна не Пуцін. Таму што Пуціну б такое нават прад'яўляць не спатрэбілася.

Гэта значыць, суверэнітэту ў гаранта больш, чым у расійскіх сенатараў. Ну ўсё ж такі ўрад ён сабе сам прызначыў. У сенатараў не пытаўся. У некаторых, можа і пытаўся, але дакладна не ва ўсіх. Але, атрымліваецца, што суверэнітэту хоць і больш, але ненашмат больш. Таму што тлумачыцца за гэты ўрад перад расійскімі сенатарамі яму ўсё ж давялося.

Ну, я хачу сказаць: а адкуль у гаранта ўзяцца суверэнітэту? Гарант сам сабе не можа зрабіць нават так, каб яго нафтаперапрацоўчыя заводы не былі стратнымі. Даводзіцца прасіць пра гэта Пуціна. І не толькі НПЗ. Гарант увесь свой росквіт давёў да такога стану, што калі своечасова не папрасіць Пуціна, то гэты росквіт можа раптам скончыцца. 

Але сутнасць жа нават не ў гэтым. А ў тым, што гаранту няма кім абараніць свой суверэнітэт на выпадак раптоўных непрыемнасцяў. Ну сур'ёзна. А кім гарант будзе яго абараняць? Губазікамі, у якіх у кабінетах вісяць партрэты Пуціна? У якога сіндром падвышанай гнуткасці ў галіне вектара лаяльнасці? Або сведкамі стабільнасці афіцыйнага толку на ўмераным заробку? Дык яны не могуць абараніць суверэнітэт вулічных таблічак ад прынцыповай дармаедкі Бондаравай.

Вось хіба што генералам Хрэніным суверэнітэт сабе абараняць. Дык генерала Хрэніна на суверэнітэт не хопіць. Ды ён і не пагодзіцца.

Так што я табе так скажу: калісьці дзесьці што-небудзь гарант можа і гарантаваў. Але ўсе яго гарантыі скончыліся пасля таго, як сокалы скінулі пацука на прыступкі дома ўрада ў дзень адмовы ў рэгістрацыі кандыдатамі ў прэзідэнты Бабарыку і Цапкалу.