Павышаны градус агрэсіі з боку сілавікоў не ў стане зарэтушаваць відавочнае

Эскалацыя гвалту ў дачыненні да мірных маніфестантаў закліканая прадэманстраваць, што ўлада, дэкларуючы гатоўнасць да дыялогу, у дачыненні да вулічных акцый ніякіх кампрамісаў не дапускае.

Суботні візіт Аляксандра Лукашэнкі ў СІЗА меў пабочныя эфекты, вельмі непрыемныя для высокапастаўленага госця ізалятара. У прыватнасці, беспрэцэдэнтны "абмен думкамі" ў» амерыканцы " многімі быў успрыняты ў якасці доказу таго, што пазіцыі ўлады не гэтак трывалыя, як яна спрабуе паказаць.
Пераканаць усіх у зваротным была закліканая зладжаная ў нядзелю дэманстрацыя сілы. Аднак рэзка павышаны градус агрэсіі з боку АМАПа і іншых "ахоўнікаў парадку" наўрад ці ў стане зарэтушаваць відавочнае.
18 жніўня Лукашэнка так характарызаваў склад Каардынацыйнай рады: "там былыя, пакрыўджаныя, якія калісьці былі ва ўладзе, і адкрыта адвязаныя нацысты". 10 кастрычніка ён сеў з членамі КР за адным сталом.
Тады ж Лукашэнка заяўляў, што расцэньвае стварэнне Рады як «спробу захопу ўлады». Цяпер Лукашэнка абмяркоўваў з прадстаўнікамі КР «найважнейшыя тэмы палітыкі і эканомікі».
«Я не буду размаўляць з Каардынацыйным саветам апазіцыі, таму што я не ведаю, хто гэтыя людзі. Яны ніякая не апазіцыя». (Аляксандр Лукашэнка, 8.09.2020)
А вось, ідзі ж ты, мінуў месяц, і жыццё прымусіла. І на афіцыйным сайце мерапрыемства названае «сустрэчай з прадстаўнікамі апазіцыйных палітычных рухаў», а Telegram-канал «Пул першага» называў суразмоўцаў Лукашэнкі «чальцамі так званай Каардынацыйнай рады і аб'яднанага штаба».
Зразумела, што гэта яшчэ не перамовы, а спроба ўлады, з аднаго боку, навязаць свой фармат «дыялогу», а, з другога, раскалоць прыхільнікаў пераменаў на «ўмераных» і «радыкалаў» (тых, хто выходзіць на вуліцу). З СІЗА выпусцілі бізнэсмэна, якога ўдалося зламаць, і даручылі яму рыхтаваць прапановы па папраўках у Канстытуцыю. Больш за тое, разглядаецца пытанне "па вызваленні шэрагу асоб, якія не так грамадска небяспечныя для нашай краіны, як здаваліся на першым этапе".
Увогуле, склалася цікавая сітуацыя. Лукашэнка быццам бы кантралюе сітуацыю ў цэлым, але пры гэтым адбываецца шэраг падзей, якія ім відавочна не планаваліся. Гэта і вулічныя пратэсты, якія працягваюцца трэці месяц, і фармат інаўгурацыі, якую прыйшлося рыхтаваць у абстаноўцы сакрэтнасці і праводзіць раптоўна, ніяк не анансуючы, і, уласна, наведванне СІЗА.
"Аперацыя прыкрыцця", якую зладзіла ўлада на нядзельным маршы, не толькі не вырашыла праблем, але і стварыла новыя. Лукашэнка наглядна прадэманстраваў, што не збіраецца размаўляць з вуліцай, аднак месяц таму і сустрэча з сябрамі Каардынацыйнай рады не меркавалася. І ніхто не ведае, што будзе заўтра. Зразумела адно: цяпер гэта ўжо залежыць не толькі ад улады.
Развіццё сюжэту не будзе лінейным. На фоне заклікаў да дыялогу цалкам верагодна ўзмацненне рэпрэсій. Але кампенсаваць гвалтам паслабленне сваіх пазіцый ўлада не зможа. І нас чакае яшчэ не адзін сюрпрыз, падобны візіту Лукашэнкі ў «амерыканку».