«Звяртацца да беларускай улады з праблемамі трэба, калі гэта зручна для ўлады, а не калі ў вас праблемы»
Дрэнна мы пакуль выхоўваем наш народ. Не навучыўся народ шанаваць сваё шчасце. Вось усё ў народа ёсць. І Лукашэнка ў яго ёсць прэзідэнт, і АМАП — красаўцы, і генералы, якія ў сябе ў тэлевізары не баяцца ніякага НАТА. І тэлевізар, які нават Бога не баіцца. А з народам ім усім не пашанцавала.
Вось з таго часу, як народ не апраўдаў ускладзены на яго высокі давер у 2020 годзе, ён застаецца для беларускай улады крыніцай пастаянных расчараванняў, піша Андрэй Бранішэўскі ў Plan B.
Шануеце, што маеце
У прынцыпе беларускі народ і да дваццатага года рэгулярна расчароўваў сваю ўладу. Але пасля дваццатага года беларускай улады ад беларускага народа не было наогул ніякай карысці, акрамя шкоды. А ўсё чаму? Таму што беларускай уладзе дастаўся выключна няўдзячны народ.
«Шануеце, што маеце і дзякуйце за гэта прэзідэнту», — параіў беларускаму народу моладзевы актывіст Мікіта Рачылоўскі.
Але ж не цэняць, падлы, зусім не цэняць. Ні стабільнасці не цэняць, ні эканамічнага росквіту. А замест таго каб шанаваць, увесь час хочуць сабе дзіўнага. Вось пенсіянерка з Гомельскай вобласці захацела, каб у яе ў калодзежы была чыстая вада. А работнікі рыбакансервавага камбіната захацелі, каб ім заплацілі заробак за пяць месяцаў.
Гэта значыць, абуральна эгаістычныя жаданні. НАТА ляскае гусеніцамі на межах, а асобныя несвядомыя элементы ў гэты час хочуць сабе зарплату і чыстай вады. І добра б яны хацелі гэтага моўчкі. Пра сябе. Але яны ж хочуць услых. Месцамі нават гучна. Адцягваючы беларускую ўладу ад клопату пра дабрабыт беларускага народа.
«У нас адкрыўся партал у пекла з бясконцымі публічнымі зваротамі да прэзідэнта», — напісаў прапагандыст стабільнасці Ігар Тур.
Ну, таму што звяртацца да беларускай улады са сваімі праблемамі трэба, калі гэта зручна для беларускай улады. А не тады, калі ў вас ёсць праблемы. Вось калі ўсе будуць звяртацца да беларускай улады са сваімі праблемамі кожны раз, калі ім гэтага захочацца, то што ж гэта тады будзе? Гэта атрымліваецца, што беларуская ўлада будзе толькі тым і займацца, што вырашаць народныя праблемы.
А беларуская ўлада, між іншым, не на памыйніцы сябе знайшла. У беларускай улады насычанае геапалітычнае жыццё. Беларускай уладзе няма калі адцягвацца па дробязях. Ёй трэба рабіць краіне эканамічны росквіт. І калі б не беларускі народ, то яна б даўно ўжо сабе гэты росквіт зрабіла.
Глядзіце таксама
Народ перашкаджае
Але не зрабіла. Таму што эканамічныя паводзіны беларускага народанасельніцтва не ўпісваюцца ў адведзеныя яму рамкі сацыяльна-эканамічнага прагнозу. Ну ці, прасцей кажучы, народ псуе беларускаму ўраду ўсе яго выдатныя планы.
Беларускі Нацбанк вось вельмі хвалюецца, што беларусы бяруць занадта шмат крэдытаў. І добра б хваляваўся толькі Нацбанк. Ад гэтага ж хвалюецца яшчэ і фінансавая стабільнасць. Таму што праз несвядомасць беларускага насельніцтва ў беларускага Нацбанка растуць «дэвальвацыйныя і інфляцыйныя» рызыкі.
Міністэрства эканомікі абвінавачвала беларускі народ у тым, што ён, страціўшы ўсякую прыродную сціпласць, купляе занадта шмат імпартных тавараў. А беларускім уладам даводзіцца потым выдаткоўваць на гэты народ дэфіцытную валюту, якую беларускія ўлады нажылі сабе непасільнай працай.
А Міністэрства гандлю лаялася, што беларускі народ у прынцыпе шмат купляе. Таму што ён шмат купляе, кошты ў краіне растуць. Вось калі б беларускі народ купляў менш, то ў Міністэрства гандлю не было б ніякіх праблем з выкананнем планавых паказчыкаў па інфляцыі.
А яшчэ, замест таго каб даць краіне прыбавачнай прадукту, беларускі народ едзе ў чужыя краіны і вырабляе свой прыбавачнай прадукт там. Хоць беларускія ўлады шмат усяго прыдумалі, каб народ так ніколі не рабіў. Білі народ АМАПам, труцілі газам, саджалі ў турму і пазбаўлялі пашпартоў. А народ чамусьці ўсё роўна не прасякнуўся да іх любоўю ў адказ.
Глядзіце таксама
З глыбінь
Хоць народ бывае розны. Ёсць у беларускай улады народ, які беларускую ўладу цалкам задавальняе.
«Тыя, хто крытыкуе прэзідэнта, нават калі гэта не змагары, бчбшнікі, – гэта людзі, якія не хочуць працаваць, — сказаў прапагандыст Яўген Пуставы. — Глыбінны беларускі народ павінен разумець, што менавіта яго інтарэсы прадстаўляе прэзідэнт».
Хто такі «глыбінны народ», мне, праўда, не да канца зразумела. Ну гэта значыць, ёсць народ, які не хоча працаваць і ўсё толькі псуе. З гэтым народам усё зразумела. Гэты народ ты літаральна кожны дзень сустракаеш на вуліцы. Ад гэтага народа беларускія ўлады даўно ўжо нічога добрага не чакаюць.
А ёсць глыбінны народ. Якому Лукашэнка прадстаўляе яго інтарэсы. І гэты глыбінны народ, вядома, значна зручней звычайнага народа. Таму што глыбінны народ, гэта такі народ, які сядзіць глыбока, і яго не відаць. З петыцыямі не лезе, зваротаў не запісвае, крэдыты не бярэ, імпартных тавараў не купляе.
Вось з гэтым глыбінным народам, які ўсім задаволены і якому Лукашэнка прадстаўляе інтарэсы, беларускім уладам было б, вядома, значна зручней. Шкада толькі, што гэты шчаслівы народ існуе толькі ва ўяўленні беларускай улады.