Пуцін прымусіў абсалютна рускамоўны Кіеў ненавідзець рускую мову

Пуцін зноў усіх перайграў. Прэзідэнт Украіны Пётр Парашэнка заявіў, што руская мова ніколі не стане дзяржаўнай ва Украіне. Найвялікшы знешнепалітычны поспех Расіі.



rusifikacyja.jpg

Бліжэйшы славянскі сусед, які і так усё жыццё гаварыў па-руску, імкліва адмаўляецца ад рускай мовы і сыходзіць з агульнай моўнай сферы практычна ўжо незваротна. Пры тым, што развагі пра рускую мову як другую дзяржаўную ва Украіне былі цалкам натуральныя яшчэ год таму і нейкага асаблівага антаганізма не выклікалі. Цяпер такія размовы нельга ўявіць нават гіпатэтычна.
Асабіста мне — вядома, у той ступені, у якой пра справы суседняй дзяржавы дазваляе выказвацца грамадзянства іншай краіны — заўсёды здавалася разумным, каб руская была  другой дзяржаўнай мовай Украіны. Я проста нейкіх асаблівых праблем у гэтым не бачыў. Таму што любая другая мова — гэта багацце. А не пагроза. А лепш наогул тры — плюс яшчэ і англійская як міжнародная. Гэта адкрывае масу дадатковых магчымасцяў ва ўсіх сферах — ад культуры да бізнэсу. Ды і наогул я за мір, сяброўства, жуйку.
Але нават я, увесь такі адэпт рускай мовы, разумею, што права падымаць тэму рускай мовы самой жа рускай мовай як суб'ектам, самой рускай культурай, незалежна ад межаў,  —  цяпер страчана.
Пытанне дзяржаўнасці рускай мовы ва Украіне закрыта цяпер як мінімум стагоддзя на паўтара. А па факце — ужо назаўжды. Сыходзячы з якой-небудзь моўнай сферы, этнасы, як правіла, назад ужо не вяртаюцца. Фінляндыя, скажам, у прыклад. Па-англійску там гавораць ужо ўсё, па-руску — ужо ніхто. У дастатковай ступені — Чэхаславакія, Польшча. З найноўшай гісторыі: Прыбалтыка, амаль ужо Грузія — у якіх маладое пакаленне ўжо альбо перайшло на англійскую, альбо знаходзіцца ў стадыі пераходу — і Сярэдняя Азія, якая сыходзіць у фарсі, пушту і г.д.
Эвалюцыйная адмова ад мовы адбываецца ў аднабаковым парадку. Расія на велізарных навакольных тэрыторыях сваёй вар'яцкай імперскай палітыкай усяго за паўтара дзесяцігоддзя страціла такі наймагутны інструмент прыцягнення, як мова. Самы дзейсны інструмент — які мацней нават, чым эканоміка.
Думаю, што ў сярэднетэрміновай перспектыве Украіна таксама пяройдзе на англійскую ў большай ступені, чым на рускую.
Ну проста — а на фіга яна ўжо? Пра што з такім суседам размаўляць цяпер? Аб Вялікай Духоўнасці, скрэпах, Сталіне, гейропе і жыдабандэраўцах? Агульныя падыходы згубленыя.
Прымусіць абсалютна рускамоўны Кіеў ненавідзець рускую мову і ўсяго за год страціць сорак мільёнаў лаяльных рускай мове людзей — о так, гэта сапраўды трэба быць найвялікшым палітыкам.
Мае віншаванні.
Аркадзь Бабчанка, facebook.com