Што перажыла грамадства ў 2022-м. Артыкулы, якія варта перачытаць і ў 2023-м
Рэпрэсіі, эміграцыя, выпрабаванні, звязаныя з вайной ва Украіне. У нашай падборцы невялікі зрэз таго, што адбывалася з беларускім грамадствам у 2022-м.
Былы палітвязень Дзяніс Дземух: Турма — не тое месца, дзе трэба падаць духам
У свае 22 гады былы палітвязень Дзяніс Дземух шмат праз што прайшоў. У 8 месяцаў ён страціў маці, у 5 гадоў — бацьку. Потым — інтэрнаты, прыёмная сям’я, жыццё ў Італіі. Неўзабаве па вяртанні на радзіму хлопец, які марыў звязаць жыццё з валейболам і прамымі трансляцыямі, атрымаў 1,5 года калоніі за ўдзел у маршах пратэсту.
27 снежня 2021 Дзяніс Дземух цалкам адбыў пакаранне і выйшаў на волю. Ён распавёў «Новаму Часу» пра тое, як жыў апошнія 15 месяцаў, чаму не прызнаў віну і адмовіўся пісаць прашэнне аб памілаванні, а таксама пра сваю будучую кнігу.
Гісторыя рэальных страт
Вайна ў школьных падручніках была наборам лічбаў і прозвішчаў: «у гэтым годзе адбылася бітва пры N.», «так называўся план па захопе тэрыторый X і Y», «столькі дзён пратрымаўся ў аблозе горад Z». Вывучы ўсе даты, каб ад зубоў адскоквала, пакажы на мапе лінію фронту і асноўныя кірункі ўдараў, здай экзамен — і, лічы, курс гісторыі засвоены.
50 гадоў таму адбыўся выбух на Мінскім радыёзаводзе. Трагедыю яе ахвяры перажываюць і сёння
10 сакавіка 1972 года ў цэху тэлевізійных футляраў Мінскага радыёзавода — цяперашняга «Гарызонту» — адбыўся выбух.
У палітыцы за памылкі бацькоў заўсёды расплачваюцца дзеці
У нападзе Расіі на Украіну сёння многія не да канца разумеюць, у тым ліку ў Беларусі, чаму ўмоўны рускі ідзе забіваць украінцаў на чужую зямлю. Больш за тое, для многіх не вельмі ясны адказ, а навошта чачэнцу ісці забіваць украінцаў?
«А падмануць нас не складана, мы самі рады падмануцца». Як прапаганда ламае сем’і беларусаў
Гадамі многія беларусы спачувальна назіралі за тым, як іх родныя глядзяць прапагандысцкія праграмы. Але мала хто мог падумаць, што тыя дзіцячыя аргументы і агрэсіўныя выкрыкі ў эфірах умоўных першых каналаў прынясуць такі плён на глебе распальвання варожасці ў сем’ях.
«Крысціну білі, калі яна яшчэ ляжала ў ложку». Гісторыя палітзняволенай Крысціны Чаранковай
А сёмай раніцы 23 сакавіка Крысціна і Фёдар Чаранковы спалі ў сваёй кватэры ў Мазыры. Фёдар пачуў грукат у калідоры, а неўзабаве — гукі, якія сведчылі, што дзверы іх кватэры збіраюцца адчыніць з дапамогай перфаратара, зубіла, кувалды і лома.
«ЕГУ — люстэрка беларускага грамадства». Еўрапейскаму ўніверсітэту пагражае русіфікацыя?
ЕГУ — так званы беларускі ўніверсітэт у выгнанні, які з 1992 па 2004 год працаваў у Мінску, а ў 2006 годзе, праз ануляванне беларускімі ўладамі ліцэнзіі, пераехаў у Вільню. На сёння ўніверсітэт працягвае трымаць марку прэстыжнай навучальнай установы, аднак апошнім часам паміж студэнтамі і адміністрацыяй узнікаюць непаразуменні, у якіх пазіцыя студэнтаў гучыць цвёрда і зразумела, а кіраўніцтва — не заўжды.А вось тут працяг тэмы.
50 гадоў ад забойства лідара руху нацыянальнага адраджэння
Беларушчына — цуд, што ніколі не будзе знішчаны, дзякуючы яе ўлюбёным сынам і героям — такім, як Лявон Баразна. Смяротную пагрозу ворагам беларушчыны заўсёды неслі людзі тонкай душэўнай арганізацыі, адчайныя мастакі па прафесіі і па натуры, геніяльныя вар'яты, што гатовыя абысці паўкраіны пешшу з эцюднікам у руках дзеля замалёвак мясцовых узораў — такія, як Лявон Баразна.
Як адна рэкламная фірма ўсё беларускае войска знішчыла (маральна)
Дзесяць гадоў таму адбылася падзея, якая ці не назаўсёды вырашыла пытанне з рэпутацыяй беларускага Міністэрства абароны. І вырашыла яго не ў лепшы для беларускага войска бок.
«Усё адчувалася, як свята!» Што распавядаюць беларускі, якія нараджалі за мяжой
Беларусы працягваюць з'язджаць. Па-за межамі краіны нараджаецца новае пакаленне нашых суайчыннікаў, але ўжо без сіняга пашпарту. Мы паразмаўлялі з жанчынамі, якія нарадзілі дзяцей па-за межамі роднай краіны пра юрыдычныя складанасці, асаблівасці абследаванняў падчас цяжарнасці і культурны шок.
«Мне сказалі, што ў суседняй камеры мой сын з мяшком на галаве»
Праваабаронца Алег Граблеўскі расказаў «НЧ» падрабязнасці затрымання, СІЗА №1, пра жыццё ў эміграцыі і дапамогу ўцекачам і беларусам, якія застаюцца на радзіме. А яшчэ пра надзею...
Удава Васіля Парфянкова: «Мы планавалі разам старэць і бурчэць адзін на аднаго»
Гісторыя кахання беларускага добраахвотніка Васіля Парфянкова, які загінуў у баях за Украіну. Расказвае яго ўдава Алена Гергель.