«Не, малады чалавек, не». Дзяніс Дудзінскі распавёў, чаму яго не ўзялі ў добраахвотнікі

Шоўмен Дзяніс Дудзінскі двойчы спрабаваў уступіць у добраахвотніцкія атрады ва Украіне. У інтэрв'ю беларускаму радыё, прызнанаму «экстрэміскім» ён расказаў, чаму не атрымалася запісацца.

photo_2022_03_17_21_11_31_jrjsj.jpg

«Двойчы я спрабаваў уступіць. Першы раз было ў Малдове (туды Дудзінскі разам з жонкай эвакуяваўся з Украіны) — я звязаўся з украінскім консульствам. І на сабе зразумеў, што такое эйджызм.

Дыялогі былі прыкладна такія.

Кажу: хачу ўступіць у добраахвотніцкі атрад. Адразу абазначаю, што я беларус.

— Нічога страшнага, добраахвотніцкія атрады не маюць нацыяльнасці, усіх вітаем, — адказваюць. — У якіх гарачых кропках, дзе вы ваявалі?

— Не было ў маім жыцці ніякіх гарачых кропак.

— Ну нічога. У якіх войсках вы праходзілі тэрміновую службу?

— Не служыў.

— Добра. Хто вы па адукацыі?

— (у думках папраўляючы акуляры) Я выкладчык ангельскай і італьянскай моў.

 — Падумаем. Колькі вам год?

— 48.

І тут яны заўсёды ставяць кропку. «Малады чалавек, даруйце, але не». Кажу: я магу снарады падносіць, перакладаць. «Не, малады чалавек, мы не можам узяць на сябе такую адказнасць». Проста казалі: не можам узяць такі баласт у выглядзе 48-гадовага мужчыны, які не служыў, не ваяваў, з праблемамі са зрокам, які не ўмее кіраваць аўтамабілем.

І такая ж гісторыя была з маім сябрам-музыкам. Наш вядомы беларускі джазавы музыка спрабаваў два разы прабіцца, яму прыкладна тое ж самае казалі».

Пра батальён Каліноўскага Дзяніс не ведаў на той момант. А калі даведаўся, было ўжо позна — для паездкі ва Украіну ён зарэгістраваўся ў якасці рэпарцёра, цытуе шоўмена найстарэйшае беларускае выданне, прызнанае беларускімі ўладамі «эстрэмісцкім».