Будаўнік Астравецкай АЭС: Прарабы крадуць цэмент што дурныя, а начальнікі дзярбаняць бюджэт

Раней за куб залітага бетону давалі мільён, а цяпер 16 тысяч.



Па зразумелых прычынаў суразмоўца belsat.eu папрасіў не называць яго прозвішча і імя.

— Я працую арматуршчыкам на «Белэнергабудзе». З Новага года сяджу ў катлаване, вяжу арматуру, заліваю бетон і стаўлю апалубку. Паўтара года ўжо на іх батрачу.

— Які ў вас заробак?

— Смеху варты, аж казаць не хочацца. Тры мільёны. Раней нармальна плацілі, нават да дзясяткі выходзіла, а цяпер дуля з маслам.

— А колькі дзён на месяц працуеце?

— Вахтамі працуем — раней было так, што 15 робіш і 15дома. А цяпер усім змянілі кантракты, паставілі 20 дзён на месяц. Ну, бо бачаць, што няма вырабаткі, і па графіку адставанне. І не дзіўна. Каму ахвота за такія грошы ўкалваць. У мяне норма за дзень — звязаць 500 кг арматуры. Ды там касцямі ляжаш і не звяжаш. Зрабілі шалёныя нормы, каб плаціць менш. Раней за куб залітага бетону давалі мільён, а цяпер 16 тысяч. Валасы дыбам становяцца.

Начальнікі дзярбаняць гэты бюджэт, хто як можа

— А ёсць тыя, хто нармальна зарабляе?

— Кум, сват, брат... Разумееш? І самае цікавае, што яшчэ і крадуць гэтыя прарабы што дурныя. Аднаго ўжо злавілі і цяпер судзяць.

— А што ён краў?

— І блокі і цэмент, адным словам усё, што не так ляжыць. Жах што творыцца. Начальнікі дзярбаняць гэты бюджэт, хто як можа.

— Шмат людзей звальняецца?

— Вельмі шмат. Год таму 6000 чалавек працавала. Цяпер каля 4000. Я б таксама звольніўся, але ж ніхто не адпускае. Кажуць, няма каму працаваць. Маўляў, парушаеш кантракт, ды і гэта ж не выйсце, развярнуцца і пайсці, я ж не хачу, каб мяне па артыкуле звальнялі. Ды і куды пайсці? У нас тут на грузчыка конкурс 32 асобы. Працы ў горадзе няма. Спрабаваў напісаць заяву, а прараб сваю сраку прыкрывае і піша на заяве «азнаёмлены». Бо калі дасць дабро на мой сыход, яго нацягнуць па поўнай праграме.

У нас на будоўлі ледзь не кожны трэці – хахол

— Не спрабавалі скардзіцца?

— На каго? Пісалі і ў Генеральную пракуратуру, і мясцовым чынушам, і да Лукашэнкі ў адміністрацыю. Пустое гэта ўсё. Пакуль не пачалася гэтая заварушка ва Украіне ўсё было нармальна. Дарэчы, у нас ледзь не кожны трэці на будоўлі — хахол. Нядаўна папрыязджалі. Для іх тры мільёны — неблагія грошы.

— Сям’я вялікая?

— Жонка і два сыны. Старэйшаму 27 і сам дае рады, а малодшы вучыцца. Сам разумееш, трэба ж на катлету якую даць, на праязны.

— А жонка дзе працуе?

—Транспарціроўшчыцаю. Плацяць капейкі. 2,5 мільёны — гэта пражытачны мінімум. Як тут жыць?

Ну вось ён падпісвае Закон аб дармаедах і паралельна скарачае людзей. Ну гэта не ідыёт?

— Як вам падаецца, хто вінаваты, што заробкі пападалі?

— Слухай, ну вось ён падпісвае Закон аб дармаедах і паралельна скарачае людзей. Ну гэта не ідыёт? Ідыёт. Ён, канешне, нармальны прэзідэнт і дысцыпліну трымае, але ж не так... А парламент гэты, ну што яны там сядзяць? Я б на месцы Лукашэнкі пасадзіў гэтых дэпутатаў на заробак беларускага рабацягі. Вось тады яны б пачалі галавой думаць. Квартплата расце, усё расце, рабацягаў шчэмяць. Мне што, у шалаш цяпер ісці жыць?

Калі не разбіраешся ў гаўне, нехер лезці ў палітыку

— А хто больш вінаваты, Лукашэнка ці дэпутаты?

— Я табе гісторыю распавяду, як моладзь у нас на атамцы пра палітыку разважае. Адзін кажа: хлопцы, чаму карова сярэ ляпёшкамі, а каза гарошкамі? Усе адказваюць: не ведаем. Я да чаго вяду, калі не разбіраешся ў гаўне, нехер лезці ў палітыку.

— А на прэзідэнцкіх выбарах за каго будзеш галасаваць?

— Ён да Колі будзе правіць. Вось табе і выбары (смяецца). А калі сур’езна, ну з каго выбіраць? А што, калі прыйдзе нейкі балван і наробіць такой жа херні, як ва Украіне? Лукашэнка да такога не дапусціць. Глядзі, пасадзі такогадал..ёба як Парашэнка ў Беларусі. І паліецца кроў. Я служыў у Афгане. Ведаю, што такое страх і смерць. Карацей, я за дысцыпліну.

— Атрымліваецца вы самі за гэтую дысцыпліну і плаціце, атрымліваючы пражытачны мінімум...

— Я за дысцыпліну і годны заробак.

— Як бачым гэтага заробку няма ні ў вас і ні ў вашай жонкі.

— Лукашэнка б даў, але ж народ не патрабуе.

— А чаму?

— Відаць такі мы народ цярплівы. Даражэнькі ты мой, мы — рабы, і думаем як рабы, і заробак у нас рабскі. А рабы наколькі я ведаю вельмі маўклівыя істоты.