Канстанцін Каверын: На БТ шмат людзей, якія стаяць у курылках, шушукаюцца і ўсё гэта ціха, люта ненавідзяць

Канстанцін Каверын, які яшчэ зусім нядаўна быў вядучым на радыё Unistar і дыктарам на хатніх матчах БАТЭ, распавёў у інтэрв'ю каналу «Жизнь-малина» пра тое, як спасцігнуць логіку ябацькі, сваім звальненні і маўчанні беларусаў, піша «Салідарнасць».

Пра прапагандыстаў, якія бачаць усе з аднаго боку

— Усе яны ўсё выдатна бачаць. Ёсць асобныя людзі тыпу Мікіты Міхалкова, які паверыў, што ён дзіця зямлі рускай, што ён пасланнік Госпада. Я б лічыў гэта некаторай формай адхілення, ёсць сярод іх шчырыя людзі, але ў асноўным гэта людзі, якія зарабляюць грошы. На тым жа БТ, калі я на ім працаваў, там шмат людзей, якія стаяць у курылках і шушукаюцца — і ўсё гэта ціха, люта ненавідзяць. У чыноўніцкім асяроддзі, у мяне шмат знаёмых, тое ж самае — ну, страх, закладніцтва, грошы, крэдыты. Ёсць шчырыя, але, я думаю, што іх вельмі няшмат.

Аб сыходзе з Unistar

— Сам вырашыў яшчэ мінулым летам, у ліпені. Няма драйву ўжо. Я вырашыў скончыць. Атрымалася трошкі крыху раней. У мяне з радыё джэнтэльменскае пагадненне — я не лаю іх у сацсетках, а яны выконваюць нейкі час яшчэ перада мной свае фінансавыя абавязанні. Але гэта ў любым выпадку быў бы мой апошні сезон.

Аб акаўнтах артыстаў-ябацек

— Я не стаў вывучаць, проста паглядзеў. Гэта карысна. Гэтак жа, як Салаўёва ўключаць карысна. Карысна ведаць і разумець, што ёсць жыццё іншых. Мы ж усё роўна варымся ў сваім катле, у нас і сацсеткі так заточаныя, і зносіны. Нам здаецца, што ўсё, як у нашай стужцы, так яно і ўсюды. А потым ты адкрываеш якіх-небудзь сясцёр Груздзевых — і высвятляецца, што і там па 200 лайкаў пад пастом стаіць, а пост там пра фашыстаў бел-чырвона-белых. І ты разумееш, што не ўсё так адназначна, што ёсць вось такія людзі, трэба гэта разумець.

Гэта цікавы досвед, таму што для мяне гэта незразумела. Я не магу зразумець, як можна падтрымліваць гэты гвалт, як гэта можна апраўдваць, як можна гэтым ганарыцца, захапляцца. Для мяне гэта дзіўна.

Аб страху і маўчанні

— Я часам задумваюся, што калі б усе загаварылі, хто супраць рэжыму, то гэта было б чуваць у Аўстраліі, але загаварылі Барысевіч, Калеснікава, яшчэ некалькі тысяч, але гэтага мала аказалася — вось і ўсё. А калі б усе загаварылі... Але розныя акалічнасці. І большасць, на жаль, сцыцца. Хтосьці часам, хтосьці ўвесь час.

Пра прыхільнікаў цяперашняй улады і лістах

— Вельмі добры прыклад — гэта ліст 70 сусветных знакамітасцяў у падтрымку Навальнага. І такія лісты заўсёды пішуцца. І мы больш-менш ведаем, хто падпісаўся пад тым лістом, пад гэтым. І хто падзяляе тыя каштоўнасці, гэтыя каштоўнасці. Я думаю, як гэта працуе, што за ўладу гэтую ўпісваюцца сёстры Груздзевы, Саладуха, Сярога... А тут — Нобелеўскія лаўрэаты, навукоўцы, сур'ёзныя дзеячы мастацтва, і іх несувымерна больш. І я думаю, калі з боку на гэта паглядзець, то па ідэалогіі сясцёр Груздевых ўсе гэтыя Нобелеўскія лаўрэаты гаўно сабачае? Атрымліваецца так.

Аб звальненні з БАТЭ

— Ён мне сказаў: «Ты ж разумееш, далейшыя адносіны немагчымыя». Я знерваваўся. Гэта балюча і агідна. Я ж пешачка ва ўсёй гэтай гісторыі. Ведаеш, як у шахматах, калі пешкі разменьваеш направа-налева, то гэта можа дрэнна скончыцца. Я думаю, што гэтыя рашэнні недальнабачныя з пункту гледжання кіраўніцтва, але яны ўсе закладнікі. Калі такія рашэнні прымаюцца, то мы павінны разумець, што прыстаўлена дула да скроні — і так яно і стаіць. І калі чалавек апісаўся, то ён апісаўся не таму, што ён такі нявыхаваны, а таму, што яго не пусцілі ў туалет.