У Салігорску памёр грамадзянскі актывіст Аляксандр Рамаеў

Аляксандр Рамаеў памёр увечар 8 студзеня. Медэкспертыза канстатавала — інсульт. З нагоды гэтай смерці ў горадзе ўжо папаўзлі чуткі. Ці маюць яны пад сабой падставы? Аляксандр Рамаеў жыў у непрыватызаванай трохпакаёвай кватэры адзін. Жонка памерла даўно. Аляксандр выгадаваў сына, так і не ажаніўшыся другі раз. Пасля заканчэння інстытута, сын застаўся жыць у Віцебску. Пару месяцаў таму хлопец выпісаўся з кватэры ў Салігорску.

Аляксандр Рамаеў памёр увечар 8 студзеня. Медэкспертыза канстатавала — інсульт. З нагоды гэтай смерці ў горадзе ўжо папаўзлі чуткі. Ці маюць яны пад сабой падставы?

Аляксандр Рамаеў жыў у непрыватызаванай трохпакаёвай кватэры адзін. Жонка памерла даўно. Аляксандр выгадаваў сына, так і не ажаніўшыся другі раз. Пасля заканчэння інстытута, сын застаўся жыць у Віцебску. Пару месяцаў таму хлопец выпісаўся з кватэры ў Салігорску.

У снежні Аляксандру споўнілася 54 гады. Ніколі на здароўе ён асабліва не жаліўся, шкодных звычак не меў, займаўся аўтатрэнінгам, па сведчанні яго калегаў па дэмакратычным руху, добра валодаў сабой.

У дэмакратычным руху Аляксандр быў з пачатку 1990-х гадоў. Неаднаразова ўдзельнічаў у зборах подпісаў за кандыдатаў у дэпутаты і прэзідэнты, займаўся праваабарончай працай, адзін час быў лідарам Салігорскай арганізацыі АГП. У апошнія гады некалькі адышоў ад актыўнай палітычнай дзейнасці. Па-першае, замінала неабходнасць хоць нейкім чынам пакідаць сабе магчымасць афіцыйнай працы — трэба было ўтрымоўваць сябе і сына-студэнта. Па-другое, у вольны ад працы час быў заняты іншым. Але пра гэта пазней.

— Сашу я ведаў гадоў восем, — успамінае жыхар Салігорска Алег. — Адважны, неабыякавы чалавек. Я памятаю, як ён падпісаўся пад заклікам да ўсеагульнай малітвы за вызваленне Аляксандра Казуліна. І яго, у тую пару працаўніка сферы гарадской адукацыі, аднаго з усіх нас, падпісантаў, цягалі ў райвыканкам, ледзь працу ён тады не страціў, але адмаўляцца ад свайго подпісу пад зваротам не пагадзіўся.

Ніаніла Міхайлаўна, мама праваабаронцы Яны Паляковай, таксама вельмі засмучана смерцю Аляксандра Рамаева.

— Ён жа быў зусім здаровы, мы мелі зносіны досыць часта. Я пасля гэтага сябе лепш адчуваць пачынала. Умеў ён падтрымаць чалавека маральна, а галаўны боль мог рукамі зняць, сіла ад яго зыходзіла. А сам ніколі не жаліўся.

Аляксандру даводзілася часта змяняць працу. У сферы адукацыі кантракт яму не падоўжылі неўзабаве пасля малітвы за Казуліна, не затрымліваўся ён доўга і ў іншых месцах, як толькі канчаўся гадавы кантракт, яго, што завецца, сыходзілі. Працоўную дысцыпліну ён ніколі не парушаў, дасведчаны тэхнар з вышэйшай адукацыяй па ўсім не падыходзіў кіраўніцтву ўстаноў па нейкіх іншых чынніках. Сам ён злучаў у апошні час гэта ўсё яшчэ і з дадатковай акалічнасцю.

— Не падабаюцца, відавочна, камусьці ў горадзе мае дзеянні. Папярэджвалі мяне некалькі разоў: не лезь, куды не варта, — сказаў ён неяк, маючы на ўвазе свае спробы паменшыць у горадзе распаўсюд наркаманіі.

Аляксандр быў паглынуты гэтай ідэяй, збіраў звесткі пра гарадскія наркапрытоны, пра наркатрафік, сустракаўся з бацькамі наркаманаў, заклікаў іх аб'яднацца ў барацьбе за жыццё і здароўе дзяцей. Па яго словах, неаднаразова паведамляў пра наркапрытоны ў РАУС і больш высокія структуры, патрабаваў прыняць дзейсныя меры.

За тыдзень да таго, як яго знайшлі мёртвым, ён сказаў мне (аўтару артыкула Ларысе Насановіч): калі раптам табе скажуць, што я скончыў з сабой, не вер. Я ніколі  гэтага не зраблю сам.
Магчымасць інсульту Саша, падобна, не ўлічыў.

У лістападзе 2011 года ў Салігорску памёр дэмакратычны актывіст 46-гадовы чалец кансерватыўна-хрысціянскай партыі, даволі вядомы ў горадзе мастак Алег Борын. Ён таксама пасля смерці маці год жыў у кватэры адзін, яго там мёртвым і знайшлі. Па заключэнню патолагаанатама, Борын, кажучы агульначалавечай мовай, памёр ад праблем з сэрцам. Чым шмат каго, хто яго ведаў, вельмі ўразіў. Тады  шмат па гэтай нагодзе шапталіся, папаўзлі чуткі і пасля смерці Аляксандра. Ад інсультаў, сардэчнай недастатковасці, бывае, паміраюць у лічаныя хвіліны.

З іншага боку, у стагоддзе інтэрнэту, тых жа баявікоў і "сакрэтных матэрыялаў" нават школьнікі ведаюць, што бываюць пэўныя прэпараты, даданне якіх у чай, каву, спіртное правакуе вокамгненнае развіццё зародкаў наяўных у чалавека цяжкіх захворванняў. Маюцца і іншыя спосабы, як замаскіраваць гвалтоўную смерць пад натуральную. Хоць сур'ёзнай праверкі па факце смерці Алега Борына ніхто не праводзіў. Па факце смерці Рамаева, верагодна, будзе тое ж самае.

У тую нашу апошнюю гутарку Аляксандр успамінаў і Алега Борына. Выказваў сумнеў у яго натуральнай смерці. Штосьці Аляксандра трывожыла.

Паводле Беларускіх рэгіянальных навін