Лісты жыцця і кахання
«Дарагі Ты мой дружа, Здрыжнічак мой любы, кволы, колькі-ж у Табе ласкі, пяшчотнасьці. Нізка ўкланяюся перад Табою і цалую пыл з Тваіх ног. Сьвятая Ты ў мяне…»
Лісты жыцця і кахання / Радзім Гарэцкі.— Мінск: Тэхналогія, 2013. — 124 с.
Акадэмік Радзім Гарэцкі выдаў кнігу, якую склалі лісты ягоных бацькоў. Бацька пісаў маці, калі ад’язджаў у камандзіроўкі (а яны цягнуліся часам месяцамі), яна адказвала. За 65 гадоў
шлюбу — гэта тысячы лістоў. У кнігу ўвайшла, праўда, толькі частка — каля 170.
Першы апублікаваны ліст адносіцца да 1938 года (гэта самы ранні, які захаваўся), калі сям’я ўжо пятнаццаць гадоў пражыла разам.
Пафасна? Магчыма, калі б гэта пісалася напаказ. Але калі Гаўрыла і Ларыса Гарэцкія ліставаліся, рабілі гэта без аглядкі, не задумваліся, што іх лісты будуць публікаваць.Таму ў іх столькі
шчырасці.
Гаўрылу Гарэцкаму было 56, калі ён пісаў гэтыя радкі. Ці часта сёння мы гаворым такія словы сваім каханым? Апошні ліст у кнізе датаваны 1984 годам: за
плячыма шэсцьдзесят гадоў разам. А пачуцці захаваліся!
Чытаць варта ўсім хаця б для таго, каб пераканацца, што светлыя пачуцці застаюцца і праз шмат гадоў сумеснага жыцця.
Набыць выданне можна ў «Акадэмкнізе» (Мінск, пр- Незалежнасці, 72).
nn.by