«Беларуская ўлада дайшла да такога жыцця, калі яна не здольная мяняцца нават дзеля ўласнага дабра»

Тэлеграм-канал «Лісты да дачкі» ва ўласцівай яму эпісталярна-іранічнай манеры каментуе нараду ў Лукашэнкі «для пошукаў новых падыходаў у эканоміцы» і яе звыклыя для нас вынікі.

fotolia_220013600_speranza.jpg


Учора беларускія ўлады ўсёй свой вышэйшай вертыкаллю вырашалі, як яны будуць ратаваць эканоміку ва ўмовах санкцыйных эканамічных стымулаў. Ты ж памятаеш, экстраардынарныя часы патрабуюць экстраардынарных захадаў. Таму што санкцыі ўжо так прастымулявалі эканоміку, што ў красавіку яна альтэрнатыўна вырасла на 6 адсоткаў. А беларускі экспарт абяцае адмоўны рост па выніках года на 14 мільярдаў долараў. І, вядома, з гэтым нядрэнна было б што-небудзь зрабіць, а не толькі распавядаць адзін аднаму пра часы новых магчымасцяў.

Вось урад тры месяцы ў рэжыме 24/7 думаў, што б яму такога экстраардынарнага замуціць. І за гэты, літаральна нікчэмны ў гістарычных маштабах тэрмін, ж усё прыдумаў. Па-першае, даць падатковыя адтэрміноўкі, па-другое, радзей даймаць бізнес раптоўнымі выбарачнымі праверкамі, а па-трэцяе, не вельмі моцна павышаць арэндную плату.

Вось такі ў яго быў план рэвалюцыйных эканамічных рэформаў. Вядома, падатковыя адтэрміноўкі даць не ўсім запар, а каму-небудзь. І праверкі адмяняць толькі некаторыя і раптоўныя. Увогуле, сурова, рашуча, кардынальна і месцамі не без некаторых ліберальных трэндаў. Новая эканамічная палітыка ва ўсёй сваёй жахлівай пышнасці.

Але ўчора ўрад далажыў свой план найвышэйшаму начальству. І, вядома, аказалася, што ўсе гэтыя сучасныя трэнды не падыходзяць унікальнаму будынку беларускай эканомікі. Таму што... Ну як гэта? Вось так узяць і адмяніць праверкі? А хто тады будзе баяцца? А калі даць падатковыя адтэрміноўкі, то адкуль урад возьме грошы, каб пісаць новыя аздараўленчыя планы для эканомікі?

Карацей, ніякіх трэндаў-брэндаў, а выключна ўнікальны беларускі шлях. Распранацца і працаваць. Кожнаму старшыні выканкама па два адсталыя калгасы і перасоўныя механізаваныя калоны на маршы. Каб ім там у выканкамах некалі было лунаць у аблоках і чакаць указанняў з цэнтра. Таму што крызіс і санкцыі. Некалі думаць. Грузіць трэба. Дызель бочкамі і калій мяшкамі.

Вось беларуская ўлада дайшла да такога жыцця, калі яна не здольная мяняцца нават дзеля ўласнага дабра. Нават хоць бы на сімвалічную крышачку. Таму што прыдуманы ўрадам нясмелы план эканамічных паслабленняў не выратаваў бы, вядома, эканоміку ад санкцый. Але перажываць гэтыя санкцыі было б трошкі лягчэй. Можа, і бізнес не так хутка разбягаўся ў розныя бакі. Па меншай меры, не ўсе і не адразу. Але беларускія ўлады не могуць сабе дазволіць нават сімвалічнае паслабленне кантролю. Таму што сістэма, якую яны выбудавалі, перайшла ў такі агрэгатны стан, калі пазбаўцеся аднаго з яе кантрольных элементаў, і ўся канструкцыя захістаецца.

І адзінае чаго я не разумею — навошта даймаць урад, прымушаючы яго прыдумляць усе гэтыя планы ў рэжыме 24/7. Хіба што для парадку. Каб няма калі было забіваць сабе галаву ўсялякім глупствам. Таму што цалкам жа зразумела, што ніхто ніякіх гэтых планаў выконваць не збіраецца і не збіраўся.