Ці дапусціць беларуская ўлада дэфолт

Дзяржаўная пазыка Беларусі працягвае расці: за дзесяць месяцаў бягучага года яна павялічылася на 8,0%. Меншымі тэмпамі але таксама расце і ўнутраная дзяржаўная пазыка (з улікам курсавых розніц) яна павялічылася за названы вышэй перыяд на 0,5%.

Зрэшты, нягледзячы на ​​пазыкі пра дэфолт казаць пакуль рана. У прыватнасці такое меркаванне выказаў старэйшы аналітык «Альпары» Вадзім Іосуб.
На яго думку, механізмаў памяншэння пазыкі не відаць: расце і знешняя, і ўнутраная пазыка: «Нават тэарэтычная магчымасць скарачаць пазыкі — гэта эканоміка, якая устойліва расце і генеруе прафіцыт бюджэту, дастатковы для скарачэння знешняй пазыкі».
У нас жа, адзначае эксперт, па сутнасці ўвесь прафіцыт беларускага бюджэту складаецца з пошлін на экспарт нафтапрадуктаў, які істотна скараціўся разам з падзеннем коштаў на нафту і пацярпеў ад скарачэння паставак нафты з Расіі.
Таму існуючы прафіцыт дазваляе абслугоўваць нязначную частку знешняй пазыкі — каля чвэрці, а то і менш.
«Эканоміка падае два гады запар, відавочна, будзе падаць і ў наступным годзе, што не спрыяе павелічэнню магчымасцяў скарачаць знешнюю пазыку — кажа аналітык. — Дастаткова відавочна, што ў наступным годзе пазыкі будуць расці. Улады будуць шукаць магчымасці рэфінансавання: робяцца спробы заняць на ўнутраным рынку, і спробы размясціць еўрааблігацыі, будзем атрымліваць чарговыя траншы крэдыту ЕФСР, магчыма, дамовімся пра крэдыт МВФ».
Іосуб кажа, што ў цяперашняй сітуацыі гаворка ідзе не пра тое, каб кардынальна паменшыць доўг, а знайсці магчымасць рэфінансаваць яго.
«Каб сітуацыю пераламаць, трэба стаць на шлях ўстойлівага развіцця эканомікі. А для гэтага патрэбныя глыбокія структурныя рэформы, якія абмяркоўваюцца ўжо некалькі гадоў, але асаблівага прагрэсу не відаць. Бягучая мадэль эканомікі не ў стане скараціць знешнія пазыкі, яна здольная толькі нарошчваць пазыкі», — перакананы эксперт.
Ён адзначае, што існуюць нейкія праблемы ў перамовах з ЕФСР і МВФ, але гэта не з'яўляецца галоўным галаўным болем урада, бо гэтыя праблемы «некрытычныя».
«Атрыманне крэдыту МВФ і не закладалася ў фінансавыя дакументы: дадуць — з'явяцца «лішнія» грошы, не дадуць — дык на іх асабліва і не разлічваюць. Неатрыманне трэцяга траншу крэдыту ЕФСР непрыемна, але не вельмі крытычна ў сітуацыі, калі краіна актыўна не даплочвае за расійскі газ: не атрымалі транш — не даплацілі за газ, адно «кампенсуе» іншае. Сітуацыя якасна непрыемная: пазыкі растуць», — заўважае аналітык.
Зрэшты, пра дэфолт або пераддэфолтныя сітуацыі прамовы таксама не ідзе. Іосуб нагадаў, што ўлада нават у сітуацыях значна горшых за цяперашнюю знаходзіла магчымасць фінансавання, рэфінансавання. Таму, перакананы ён, сёння няма падстаў лічыць, што дзяржава цяпер не зможа кіраваць знешняй пазыкай.
Як раней адзначаў эканамічны аглядальнік Максім Раўскі, за 12 месяцаў (з лістапада 2016 па кастрычнік 2017 года) у Беларусі маюць быць чыстыя (адток мінус прыток) выплаты на 5,025 млрд. даляраў, а магчыма — і да 6090 млрд. пры аб'ёме наяўных на канец кастрычніка 2016 міжнародных рэзерваў, золата і іншай ліквіднасці ў замежнай валюце ў 5273 млрд.
Гэта значыць замежных актываў цяпер больш, чым ужо загадзя ўсталяваных, распісаных чыстых выдаткаў гэтых актываў больш толькі на 4,9%, а з улікам патэнцыйна магчымых выдаткаў — менш на 13,4%.
Перавышэнне ўсіх, з улікам магчымых, выдаткаў актываў над сумай саміх актываў ўпершыню з'явілася ў 2014 годзе. Раней актываў было ў разы больш, чым мае быць іх чысты адток: па пазыках выплат, каштоўных паперах і іншых абавязацельствах у замежнай валюце тады быў невялікі: значных пазыкаў краіна тады яшчэ не набрала.
Паводле camarade.biz