«Як нажом у сэрца». Дзеці ў літоўскай школе атрымалі дзённікі з сімволікай рэжыму Лукашэнкі

Беларусы, якія ўцяклі ад рэпрэсій рэжыму Лукашэнкі ў Літву, былі здзіўлены тым, што ў першыя дні новага навучальнага года ў адной са школ Вільні іх дзеці прынеслі са школы дзённікі, набытыя ў Беларусі. У рэдакцыю LRT.lt паступіла інфармацыя ад аднаго з бацькоў вучняў гімназіі ў Грыгішкес пра тое, што для дзяцей былі закуплены дзённікі з сімволікай рэжыму Лукашэнкі і словамі беларускага гімна.

У снежні мінулага года сям'я Андрэя пакінула Беларусь праз палітычны пераслед.

«Мы прыехалі ў Вільню і ў пачатку студзеня ўладкавалі дзяцей у школу. Дзеці задаволеныя, ім тут падабаецца. Калектыў, настаўнікі і дырэктар прынялі нас добра. У пачатку навучальнага года мы ўнеслі невялікую суму, каля трох з паловай еўра, на дзённікі для дзяцей. Учора дзіця вярнулася са школы з беларускім дзённікам, і, шчыра кажучы, я ашаломлены ўбачаным. Разумею, гэты варыянт таннейшы, магчыма, бацькоўскі камітэт ці бацькі вырашылі зэканоміць», — сказаў Андрэй і дадаў, што для яго гэта стала шокам.

«На гэтых дзённіках былі чырвона-зялёныя сцягі, якія нагадвалі нам пра Беларусь, дзе пад такімі сцягамі людзей забівалі і дзе сядзяць цяпер палітвязні. Для мяне гэта сітуацыя стала, як са свету фантастыкі: у Літве я сутыкнуўся з такой праблемай», — заявіў беларус.

Мужчына кажа, што ў снежні споўніцца роўна год, як яны прыехалі ў Літву: «Мы з'ехалі адтуль і цяпер выдыхнулі, жывём спакойна. Дзеці бачылі, як мяне збівалі, калі ў нас дома апошні раз праходзіў ператрус. Таму яны выдатна разумеюць, чаму мы пакінулі Беларусь. Цяпер у нашай краіне паўсюль гэтыя чырвона-зялёныя сцягі. І ўчора, калі я ўбачыў зноў гэтыя чырвона-зялёныя сцягі, то нібы нажом у сэрца».

Андрэй вырашыў звязацца з класным кіраўніком. «Больш за ўсё я не хацеў выказваць сваю незадаволенасць, таму што мы людзі новыя ў гэтым класе. Нас усё задавальняе, нам усё падабаецца. Проста ўзнікла такая сітуацыя, якую ніхто не мог прадбачыць. Зноў жа, я нічога не маю супраць Беларусі. Я супраць лукашэнкаўскіх чырвона-зялёных сцягоў, ад якіх мы беглі. У цяперашні час наша краіна цалкам акупавана, і гэтыя сцягі вывешваюць на кожным слупе. Разумееце?» — тлумачыць беларус.

Бацька дзіцяці кажа, што адказ класнага кіраўніка яго трохі здзівіў: «Яна прапанавала заляпіць сцягі або надзець вокладку, каб гэта нас не раздражняла. Калі вам не падабаецца гэты дзённік, яна сказала, вы можаце набыць літоўскі. Ён крыху даражэйшы, але тады ў вас не будзе гэтай праблемы».

Андрэй кажа, што бацькі спрабавалі зэканоміць.

«Я вырашыў зайсці ў інтэрнэт і паглядзець на кошты. Сапраўды, літоўскі дзённік каштуе 6 еўра, а два беларускія — 3.5 еўра. Выніковая эканомія — 3 еўра. Я таксама за эканомію, але эканомія коштам падтрымкі рэжыму Лукашэнкі таго не варта. Я быў бы гатовы заплаціць нават 10 еўра за гэты дзённік, абы ён быў не беларускім, а літоўскім», — каментуе мужчына.

Як беларускім эмігрантам легалізаваць дзяцей, якія нарадзіліся ў Польшчы і Літве?

Кіраўніцтва школы — не ў курсе

Дырэктар гімназіі ў Грыгішкес Ханка Гжыбоўска, у сваю чаргу, заявіла, што ўпершыню чуе пра інцыдэнт. «Інфармацыя для мяне новая, я нічога не ведаю», — сказала дырэктарка і паабяцала больш падрабязна разабрацца ў сітуацыі.

Праз некаторы час дырэктарка школы звязалася з рэдакцыяй выдання і сказала, што такія дзённікі, сапраўды, былі набыты, але праблема ўжо вырашана.

«Вялікі дзякуй за сігнал. Сапраўды, такі інцыдэнт адбыўся, але вучні гэтых дзённікаў не атрымаюць, іх ужо забралі. Я павінна выбачыцца перад бацькамі. Рэагаваць павінна была, вядома, настаўніца. Яна кажа, што гэта ідэя была бацькоў, яны вырашылі купіць такія дзённікі, але яны не павінны былі трапіць у рукі дзяцей. Я згодна цалкам, у гэтым ёсць і мая віна, што не дагледзела. Але гэтыя дзённікі не трапяць у рукі дзяцей», — заявіла Гжыбоўска.

Таксама дырэктарка гімназіі сказала, што папяровыя дзённікі не з'яўляюцца важным дакументам: «Наогул у нас не практыкуюцца такія дзённікі, у нас ёсць электронныя. Аднак бацькі сказалі, што ім так будзе лепш, што яны будуць бачыць, што зададзена і гэтак далей. Бацькоўскі камітэт толькі пропісі дапамагае купляць, калі патрэбна дапамога, але ў асноўным гэтым займаюцца настаўнікі, яны самі ведаюць, якія лепш».

Вядома, што цяпер у школах Вільні вучыцца 506 дзяцей, якія абралі мовай навучання беларускую. Усяго ж, уключаючы прыватныя школы, такіх вучняў у горадзе 740. Рэальныя лічбы могуць быць большымі, таму што ўказанне роднай мовы не з'яўляецца абавязковым.