«Сапраўдных вынікаў гэтай электаральнай кампаніі мы пакуль яшчэ не дачакаліся»

Аўтар тэлеграм-каналу «Лісты да дачкі» лічыць, што сапраўды вынік гэтай электаральнай кампаніі — гэта не больш 80% «за Лукашэнку». Сапраўдны вынік мы яшчэ пабачым. Бо галоўнае пытанне электаральнай кампаніі складаецца ў тым, што скончыцца раней — стабільнасць, або гарантыя ў гаранта.

Электаральны працэс скончыўся, масавых ахвяр і разбурэнняў няма. І я думаю гэта галоўны вынік электаральнага працэсу і ўсё, што нам трэба ведаць пра яго вынікі. Вось абышлося неяк без масавых разбурэнняў і дзякуй богу. Таму што магло і не абысціся.

А іншых грамадска-значных вынікаў у гэтых электаральных мерапрыемстваў не было. Таму што не дзеля грамадска-значных вынікаў гэтыя мерапрыемствы ладзілі. А дзеля радасці. Каб паказаць некаму ўсёдаравальнае пачуццё ўсенароднай любові. Ну, колькі там у яго засталося тых радасцяў, у яго немаладым ужо ўзросце?

Як шчыра напісалі ў адным з тэлевізараў, гарант «прагаласаваў за ўсіх». І я гэта разумею, вядома, у тым сэнсе, што пасля таго, як сёй-той прагаласаваў, нікому іншаму галасаваць ужо было неабавязкова.

Ды нікому іншаму ў прынцыпе галасаваць было неабавязкова. Для малюнка ўсенароднай любові ў тэлевізары ўдзел народа не патрабуецца. З удзелам народа ўсенародная любоў атрымліваецца яшчэ больш фальшывай, чым без яго. Таму што ў народа няма столькі артыстычных талентаў, каб яе пераканаўча адлюстраваць.

А гарант — старэнькі, яму шмат не трэба. Што яму выявяць, таму і радуецца. Хоць мы ж з табой разумеем, што гарант разумее, што мы з табой усё разумеем. Але ўсё роўна радуецца.

Але радасць пройдзе, а мінаючыя гарантыі мінаць не перастануць. І будзе ўсё тое самае, што было да электаральнага працэсу, толькі ўжо пасля. Таму што калі ты ладзіш электаральны працэс, каб нічога не мяняць, то нічога і не зменіцца. Ну, акрамя як у горшы бок.

Таму што росквіту сёй-той сам абяцаў цяжкія часы. Ад ранейшай геапалітычнай разнастайнасці не засталося ўжо нават Кітая і Паўночнай Карэі. А ад народнай любові застаўся стыхійна арганізаваны нізавымі адміністрацыямі флэшмоб у тэлевізары.

І цяпер, вядома, галоўнае пытанне складаецца ў тым, што скончыцца раней: стабільнасць або гарантыя ў гаранта. Вось калі ты, раптам, забылася, то я табе нагадаю, што беларускія ўлады не сталі праводзіць датэрміновыя электаральныя мерапрыемствы 23 лютага, як ім паклёпнічалі розныя экстрэмісты. Таму што калі стабільнасць у цябе стабільная, то навошта спяшацца? Стабільнай стабільнасці спяшацца няма куды. Таму яны прызначылі электаральныя мерапрыемствы на 26 студзеня, і нават беларускі тэлевізар не змог выразна патлумачыць, чаму.

І я табе ўжо была справа казаў, што прычына датэрміновага прызначэння датэрміновых выбараў — галоўная інтрыга гэтай электаральнай кампаніі. І што справа хутчэй за ўсё не ў росквіце. Таму што на месяц росквіту па-любому павінна хапіць. 

І гэта павінна быць нешта больш сур'ёзнае, чым сокалы, якія скінулі пацука на прыступкі Дома Урада ў дзень адмовы ў рэгістрацыі кандыдатамі ў прэзідэнты Бабарыку і Цапкалу.