У Азербайджане прынялі новы закон аб СМІ, які сем месяцаў хаваўся ад грамадскасці

Прэзідэнт Азербайджана падпісаў закон, які, на думку экспертаў, моцна ўскладніць жыццё журналістам, якія яшчэ засталіся ў краіне. Яны абавязаныя цяпер рэгістравацца ў Адзіным рэестры, паказваць свае дадзеныя і не могуць атрымліваць фінансаванне з-за мяжы. Праект гэтага закона сем месяцаў хаваўся ад грамадскасці, паведамляе ВВС.

Журналісцкія пасведчанні не заўсёды абараняюць прэсу пры зносінах з азербайджанскімі паліцэйскімі. Mehmah Huseynov/RATI

Журналісцкія пасведчанні не заўсёды абараняюць прэсу пры зносінах з азербайджанскімі паліцэйскімі. Mehmah Huseynov/RATI

Згодна з новым законам аб СМІ, у Азербайджане павінен з'явіцца адзіны рэестр сродкаў масавай інфармацыі.

Паводле некаторых артыкулаў (26 і 74) увайсці ў рэестр, засноўваць СМІ і ўдзельнічаць у ім не могуць людзі без вышэйшай адукацыі, непрацаздольныя, судзімыя раней за цяжкія злачынствы або за "злачынствы супраць грамадскай маральнасці".

Палітычныя партыі могуць ствараць толькі друкаваныя СМІ. А мясцовая прэса не мае права атрымліваць замежнае фінансаванне.

Акрамя таго, рэгіструючыся ў Адзіным рэестры, СМІ павінна даць органам выканаўчай улады адрасы, нумары пасведчанняў асобы і кантакты заснавальніка, рэдактара і ўсіх журналістаў (артыкул 73). Таксама неабходна прадставіць кантракты з журналістамі, іх падатковыя даныя, даведку аб адукацыі і адсутнасці судзімасцяў.

"Да журналістаў прад'яўляюцца вельмі жорсткія і неправамерныя патрабаванні для ўключэння ў рэестр — вышэйшая адукацыя, адсутнасць судзімасцяў. Іншымі словамі, патрабаванні да журналіста завышаныя", — кажа юрыст па пытаннях заканадаўства ў галіне СМІ Алескер Мамедлі.

Паводле яго слоў, гэты новы закон, хоць і не ўказвае наўпрост абавязак усіх журналістаў уваходзіць у рэестр, аднак стане падставай для ціску на іх.

"Калі журналіста на мітынгу, дапусцім, будзе біць паліцыя, то гэты закон можа стаць падставай для казаць, што, маўляў, мы цябе журналістам афіцыйна не лічым", — адзначае юрыст. Па яго словах, рэестравы падыход фактычна прыраўноўвае журналістаў да дзяржслужачых.