Аповесць аб карме: у Расіі ўсё толькі пачынаецца

Кувалда прылятае бумерангам. За паходам Прыгожына ўважліва назіралі мноства вачэй. Той жа Рамзан Кадыраў, уладальнік другога па моцы прыватнага войска ў РФ, які ў юнацтве рэзаў глоткі расійскім салдатам.

Дар'я Гешберг на старонках «Дэталяў» падзялілася назіраннямі.

Адна мая знаёмая ў траўні была ў Маскве. Яна рэпатрыявалася ў Ізраіль год таму, але паляцела завяршыць сякія-такія справы ў Расіі і заадно ўгаварыць з'ехаць сваю дачку. У той была добрая праца, кватэра, усё гэта нялёгка кінуць.

На Вараб'ёвых гарах яны зайшлі ў дарагі рэстаран, а паўгадзіны праз туды заваліліся «вагнераўцы» - ці то дэмабілізаваныя, ці то ў адпачынку.

«Яны былі такія страшныя, усе наведвальнікі адразу заціхлі, — успамінае яна. — Морды прапітыя, апухлыя, вочы вар'яты, як пад наркотай. У камуфляжы, проста на ім фарбай намалявана літара Z. Замовілі сабе ўсё самае дарагое, кідалі на стол пачкі грошай, мацюкаліся. Мы з дачкой усталі і ціхенька сышлі, шматлікія іншыя таксама».

«Гэта толькі пачатак», – сказала ёй я.

Учора мы ўбачылі дзіўных маштабаў аповесць аб карме. Аб тым, як людзі, якія рыюць іншым яму, падаюць у яе самі. Пра тое, як кувалда ператвараецца ў бумеранг. І гэтая аповесць яшчэ не скончылася.

Трэба ж, трэба ж, гэта ж так складана было прадбачыць!

Гадамі раскладаць грамадскую мараль, прывучаць людзей да думкі, што няма ніякага закону і права — ёсць права моцнага.

Укараняць усюды крымінальныя паняцці. Знішчыць усе легальныя зародкі сістэмы стрымак і проціваг у дзяржаве.

Стварыць прыватную армію пад кіраўніцтвам былога вязьня, чалавека неверагодных амбіцый і злапамятнасьці.

Даць ёй спачатку дабро на бязмежжа ў Афрыцы і Сірыі. Закрываць вочы на відэа, дзе «вагнераўцы» забіваюць кавадлам і расчляняюць чалавека, сірыйца. Потым пачаць ганарыцца гэтымі відэа.

Выкарыстоўваць наймітаў для распальвання вайны на ўсходзе Украіны. Набраць у прыватнае войска забойцаў, гвалтаўнікоў і бандытаў па турмах. Нармалізаваць зверствы і гвалт ужо не супраць сірыйцаў у далёкай Сірыі, а супраць суседзяў-украінцаў, якія размаўляюць на той жа ці роднаснай славянскай мове.

Даць ім бронетэхніку, артылерыю і нават уласную авіяцыю. Дазволіць ім пакараць смерцю кувалдай ужо расейцаў і ўжо на тэрыторыі Расіі, маўкліва ўхваляючы тое, што верхавод наймітаў асабіста публікуе такія відэа. А калі ён распавядае падрабязнасці пакарання і жартуе пра «кувалдынг» - не пачаць нават фармальную праверку.

Ператварыць акрываўленую кавадлу ў знак гонару. У папулярны брэнд.

Дазволіць захопліваць у палон і публічна абражаць афіцэраў уласнага кадравага войска.

Шчодра падзяліцца дзяржаўнай манаполіяй на гвалт з забойцамі і рабаўнікамі — і чакаць, што яны застануцца пад кантролем. А потым яны раптам "пашыраюць" манаполію на сваіх жа суграмадзян, на свайго "бацьку-апекуна" — якое здзіўленне!

Гэта смешная памылка, якую мог дапусціць толькі чалавек з крымінальным мысленнем, які не мае паняцця, як функцыянуюць нармальная дзяржава, закон і права. Ды што там - як функцыянуе нармальнае войска. Таму што – падказка! — Армейскія статуты, правілы, забарона на забойствы і рабаванні грамадзянскіх не толькі і не столькі праява клопату аб грамадзянскіх. Правы чалавека, безумоўна, важныя. Але з пункту гледжання самай арміі, без жорсткіх рамак статута яна ператвараецца ў кучу крымінальнікаў са зброяй. Прывітанне ізраільскім прыхільнікам Эльора Азарыі.

І вось гэты Голем вырваўся на волю і пайшоў за сваім стваральнікам. Учора мы з заміраннем сэрца сачылі, як ён ідзе па Расіі: Растоўская, Варонежская, Ліпецкая вобласці ...

Прывітанне, Пуцін, труна на колцах знайшла твой горад.

На гэты раз на Голема знайшлася ўправа — магчыма, з дапамогай крымінальных жа метадаў. Але аповесць аб карме толькі пачынаецца.

Уся Расія, ды што там – увесь свет убачыў учора неверагодную слабасць пуцінскага рэжыму. Спатрэбілася менш за 25 тысяч чалавек (адна дывізія!), каб без адзінага стрэлу ўзяць горад-мільённік Растоў і дайсці да Масквы.

Гэта быў новы ўрок беспакаранасці. Гэта – не забіць кавадлам няшчаснага вязьня. Аказалася, што падняць узброены мяцеж, збіваць ваенную авіяцыю, пагражаць асабіста Пуціну — можна. І ўсё сыдзе з рук, прынамсі вонкава. І ФСБ утрэцца і моўчкі закрые суткі таму адкрытую справу аб узброеным мецяжы.

Зразумела, Пуцін будзе помсціць. Ён так гэта не пакіне, не таго складу чалавек. Будуць загадкавыя смерці і маштабныя рэпрэсіі, а ў Прыгожына ёсць добрыя шанцы выявіць "навічок" у трусах.

Але Голем гвалту і ўседазволенасці ўжо вырваўся на волю, і ўсім гэтым назад яго не загоніш. Тысячы крымінальнікаў са зброяй у руках адчулі сябе сілай. Уладай. Людзьмі першага гатунку. І ўжо не ва Ўкраіне, а на тэрыторыі ўласнай краіны.

Кувалда прылятае бумерангам. За паходам Прыгожына ўважліва назіралі мноства вачэй. Той жа Рамзан Кадыраў, уладальнік другога па сіле прыватнага войска ў РФ, які ў юнацтве рэзаў глоткі расійскім салдатам.

Назіралі на Далёкім Усходзе і ў Сібіры, у Чачні і Дагестане бачылі, як гарады здаваліся без усялякага супраціву, і як Пуцін, «цар гары», мямліў пра «ўдар у спіну», не адважваючыся нават назваць Прыгожына па імені.

Усё толькі пачынаецца.