Хірург, які звальняецца ў знак салідарнасці: ніхто не абараняе чалавека — ні прафсаюзы, ні асацыяцыя лекараў

Вядомы трансплантолаг Дзмітрый Харкоў звальняецца з клінікі, «кіруючыся прынцыпамі гуманізму, этыкі і салідарнасці лекараў». Сваё рашэнне ён пракаментаваў «Свабодзе».

Кандыдат медыцынскіх навук, загадчык аддзела перспектыўных напрамкаў высокатэхналагічнай медыцынскай дапамогі МНПЦ транспланталогіі і гематалогіі Дзмітрый Харкоў напісаў заяву аб звальненні.

Ён зрабіў гэта ў знак салідарнасці са сваім віцебскім калегам, загадчыкам аддзялення анэстэзіялогіі і рэанімацыі Віцебскай гарадской клінічнай лякарні хуткай медыцынскай дапамогі Уладзімірам Мартавым, з якім не працягнулі кантракт.

8 красавіка ў доктара Харкова заканчваецца кантракт, за месяц да заканчэння ён напісаў заяву аб звальненні з МНПЦ.

«Я пакінуў заяву ў сакратара дырэктара МНПЦ Алега Румо, у ёй выклаў сваю прынцыповую пазіцыю. Заява ўжо падпісаная. Ніхто нічога не запытаўся», — кажа Дзмітрый Харкоў.

Вядомы трансплантолаг вучыўся ў Віцебскім медыцынскім інстытуце. Бацька Уладзіміра Мартава, прафесар, доктар медыцынскіх навук Юрый Барысавіч Мартаў выкладаў у яго хірургію.

Дзмітры Харкоў публічна звяртаецца да галоўнага доктара Віцебскай гарадской клінічнай лякарні хуткай медыцынскай дапамогі Андрэя Захарава, а таксама хоча пачуць думкі старшыні Беларускай асацыяцыі лекараў Дзмітрыя Шаўцова і прафсаюзнага лідара медыкаў Вячаслава Шылы.

«Вельмі крыўдна, што ніхто не абараняе чалавека — ні прафсаюзы, ні асацыяцыя лекараў. Мне хацелася б даведацца думку галоўнага доктара, якія ў яго тлумачэнні, з якой прычыны Уладзіміру Мартаву не працягваюць кантракт, што ён скажа. Бо дынастыя Мартавых вельмі паважаная, вядомая, бацька Уладзіміра Юрый Барысавіч быў асобай. Трэба адно адному дапамагаць і падтрымліваць, інакш нічога не будзе.

Пытанне паўстае шырэй: бурыцца сістэма каардынат, бурыцца сістэма маральных прынцыпаў. Чалавек — прафесіянал высокага класу, ён столькі жыццяў выратаваў. Галоўная каштоўнасць у нас якая? Чалавечае жыццё. Атрымліваецца, што абышліся незаслужана. Сістэма чалавечых каштоўнасцей пацярпела. А без сістэмы каштоўнасцей грамадства не можа ісці да чагосьці светлага. Вельмі сумна», — каментуе свой учынак доктар Дзмітрый Харкоў.