Гомельскія актывісткі «дастукаліся» да ААН
Заганную практыку, калі актывістаў затрымліваюць па падазрэнні, напрыклад, у пятніцу і да панядзелка да суду утрымліваюць у ІЧУ, а суд пасля дае штраф, трэба мяняць.
Наталля Шчукіна і Ала Раманчык ўзначалілі вулічнае шэсьце. Гомель. 25 сакавіка 2017 г. Фота: tut.by
Упраўленне Вярхоўнага камісара ААН па правах чалавека (КПЧ ААН) прыняла да разгляду скаргі гомельскіх актывістак вясновых акцый пратэстаў 2017 году Наталля Шчукінай і Алы Раманчык, як піша "Гомельская вясна".
У скаргах у КПЧ ААН жанчыны распавядаюць, як 12 сакавіка 2017 года прынялі ўдзел у пратэстнай акцыі «недармаедаў» у Рагачове, за што пасля ўлада іх пераследавала буйнымі адміністрацыйнымі штрафамі, якія перавышаюць памер іх пенсій.
У Дзень Волі 25 сакавіка яны ўзначалілі калону пратэстуючых «недармаедаў» у Гомелі. Пасля заканчэння акцыі іх затрымалі і змясцілі ў ІЧУ, дзе ўтрымлівалі да суда на працягу 44 гадзін. Суд Савецкага раёна Гомеля аштрафаваў абодвух актывістак на буйныя сумы, а пытанне іх знаходжання ў ІЧУ на працягу амаль двух сутак застаўся без дазволу.
Праваабаронца Леанід Судаленка, які дапамагае жанчынам адстойваць свае правы на міжнародным узроўні, падкрэсліў, што супрацоўнікі міліцыі відавочна перавысілі свае паўнамоцтвы, змясціўшы жанчын да суда ў ІЧУ. Тут відавочнае парушэнне права на свабоду і асабістую недатыкальнасць.
"Агульным правілам з'яўляецца знаходжанне чалавека да суда на волі. Пасля высвятлення асобы міліцыя пераканалася, што актывісткі маюць пастаяннае месца жыхарства, з'яўляюцца пенсіянеркамі, навошта, калі толькі не для прыніжэння, трэба было іх трымаць у ізалятары? Гэтую заганную практыку, калі актывістаў затрымліваюць па падазрэнні, напрыклад, у пятніцу і да панядзелка да суду утрымліваюць у ІЧУ, а суд пасля дае штраф, трэба мяняць. Акрамя таго, у скаргах у КПЧ ААН мы паставілі пытанні аб парушэнні правоў жанчын на мірны сход і як следства на выказвання меркавання", — дадаў Л. Судаленка.
Па словах эксперта, пасля рэгістрацыі скаргі ў КПЧ ААН пачынаецца камунікацыя з урадам, якому прадастаўляецца паўгода (180 дзён), каб пракаментаваць яе па сутнасці прэтэнзій. Урадавы каментар высылаецца аўтару скаргі для адказу, пасля чаго справа лічыцца гатовым да разгляду.
У цяперашні час тэрмін разгляду скаргаў складае ад двух да чатырох гадоў. У выпадку ўстанаўлення парушэнняў Камітэт ААН па правах чалавека рэкамендуе ўраду пакрыць ахвяры парушэнняў панесеныя па справе выдаткі і справядлівую кампенсацыю. Таксама ўраду рэкамендуецца змяніць як сам нацыянальны закон, які прывёў да парушэння, так і практыку яго прымянення, каб у далейшым падобныя парушэнні не паўтараліся. Урад абавязаны апублікаваць у афіцыйных СМІ прынятае па справе рашэнне і на працягу 180 дзён паведаміць у КПЧ ААН аб прынятых мерах.
Варта адзначыць, што ў 2016 годзе беларускі ўрад прыняў нацыянальны план па правах чалавека, адным з пунктаў якога з'яўляецца аналіз прэтэнзій беларускіх грамадзян, адрасаваных у КПЧ ААН. Як праводзіцца дадзены аналіз і як урад вывучае прэтэнзіі сваіх грамадзян на міжнародным узроўні, грамадскасці не вядома. Вядома, што ўрад ўпарта адмаўляецца выконваць рашэнні, якія прымаюцца ў Жэневе на карысць беларускіх грамадзян, называючы іх «рэкамендацыямі».
Па словах Леаніда Судаленка сёння ў КПЧ ААН зарэгістравана 281 скарга з Беларусі, палова з якіх ужо разгледжана і адпраўлена ў Мінск для выканання.