Праваслаўны святар абвясціў галадоўку ў знак салідарнасці з Ігарам Лосікам

Праваслаўны святар Уладзіслаў Багамольнікаў сёння абвясціў галадоўку салідарнасці з Ігарам Лосікам. Пра гэта ён напісаў у рэдакцыю tut.by. Іерэй Уладзіслаў Багамольнікаў — кандыдат багаслоўя, выкладчык філасофіі і гісторыі філасофіі ў Мінскай Духоўнай Акадэміі. Менавіта ён здзяйсняў чын адпявання Рамана Бандарэнкі на Плошчы Пераменаў.

Адміністратар тэлеграм-каналу «Беларусь головного мозга» і блогер Ігар Лосік знаходзіцца за кратамі з 25 чэрвеня — ужо 206 дзён. Апошнія 36 з іх Ігар галадае. Паводле інфармацыі "Радыё Свабода", Лосіку становіцца горш: з'явіліся праблемы з ціскам.
Уладзіслаў Багамольнікаў даслаў у рэдакцыю TUT.BY ліст, у якім тлумачыць матывы свайго ўчынку. Прыводзім яго тэкст з невялікімі скарачэннямі.
"Я, Уладзіслаў Багамольнікаў, далучаюся да галадоўкі Ігара Лосіка.
Планую працягваць, пакуль галадоўку працягвае Ігар. Калі здарыцца непапраўнае, я паспрабую пратрымацца столькі ж дзён, колькі пратрымаўся ён.
Спадзяюся, што да гэтага не дойдзе і яму заменяць меру стрымання на хатні арышт. Ці ён сам адмовіцца ад задумкі, калі даведаецца, што цяпер гаворка ідзе не толькі пра яго ўласнае здароўе.
У мяне ёсць асабістыя палітычныя погляды, але цяпер я пра іх не кажу. Мне здаецца, што Ігар здзяйсняе памылку. Яго жэст маглі б ацаніць, але не ў кіраўніцтве нашай краіны. Магчыма, я памыляюся. Але іх дзеянні пераканалі б мяне хутчэй, чым словы.
Я ўпэўнены, што абсалютна ўсе людзі могуць мяняцца. І той чыноўнік, ад якога цяпер залежыць жыццё Ігара Лосіка, можа ўзяць на сябе адказнасць за яго жыццё або сысці з пасады, каб не браць адказнасць за іншы варыянт. І перад тым, хто яго зменіць, будзе стаяць той жа выбар.
Сёння я напісаў Ігару ліст. Не буду адгаворваць яго, але паведамлю аб сваім рашэнні. Хай ён паступіць, як палічыць патрэбным.


У мяне няма якіх-небудзь дасягненняў, каб казаць, што я патрэбен грамадству ці дзяржаве. Замест мяне мог бы адгукнуцца больш годны, але яго няма, а прайшоў цэлы месяц.

У мяне таксама ёсць дачка, як у Ігара, толькі амаль дарослая. І я страціў свайго бацьку ў дзяцінстве. А сёння, калі б прыйшлося выбіраць, ці стане мой бацька героем, так, каб хоць помнік і вуліца ў яго гонар, ці ж застанецца жывы — я абраў бы другое. Упэўнены, няма большай адказнасці, чым адказнасць перад сваім дзіцем. Гэта адзіны чалавек, які з'явіўся ў свеце па нашай уласнай волі.
Я таксама рызыкую, але магу разлічваць, што чалавек, ад якога залежыць зыход справы, своечасова спыніцца. А Ігару Лосіку няма на што разлічваць, уладам, падобна, абыякава, што з ім стане.
Чуў, што лісты не даходзяць, але такі ліст павінен дайсці, гэта ў інтарэсах усіх бакоў.
Пераконваць Ігара зыходзячы з меркаванняў уласнага дабрабыту не стану, таму што сам на яго месцы на гэта не пагадзіўся б".