Таццяна Севярынец: Віцебск, ты супер!
Людцы мае! Вось гэта Віцебск!!! Па ўсёй шырокай плошчы, на прыступках, на пастаментах — ЛЮДЗІ!
На плошчу Перамогі мы з сяброўкай трапілі каля 12-00. Не было чаканых металічных варот-шукальнікаў, агароджы.
Каля сцэны ў цэнтры плошчы купка людзей,
нешта нехта спяваў са сцэны — масленіцу гарадскія ўлады абвясцілі на плошчы,
думалі такім чынам зладзіць перашкоду намерам тых, хто вырашыў гучнагалосна
заявіць аб сваёй чалавечай годнасці.
На другім баку каля помнікаў — купка людзей, углядаюся ў
твары — незнаёмыя. Чаго стаяць? Шпацыруем да штыкоў. Там некалькі чалавек.
Таксама незнаёмыя. Павярнулі — і плошчу не пазналі: імкліва прыбывалі людзі з
усіх бакоў, ужо нехта нешта пачаў прамаўляць, натоўп пашыраўся. У цэнтры —
прыгожая жанчына з гарачымі яснымі вачыма. Людзі слухаюць, апладзіруюць. Кажа
яна проста і зразумела, але вельмі пераканана. Шмат камер і мікрафонаў. Час ад
часу Святлана, як яе назвалі справядліва, віцебская Жана Д’арк, глядзіць
наўпрост у якую камеру і звяртаецца: “Лукашэнка, сыходзь! Ужо такога нарабіў,
што жыць немагчыма!”
Праціскаюся бліжэй, бяру слова, дэманструю людзям, як важныя
артыкулы Канстытуцыі Беларусі, якія гарантуюць правы і свабоды, сталі пустымі
паперкамі (Я іх перапісала ў нататнік, кожны, на асобны аркушык, зачытвала.
Людзі пагаджаліся, што ніводны з іх уладай не выконваецца, а указ №3 увогуле
пярэчыць артыкулу 41-му). Аркушыкі ўзляталі птушкамі, планіравалі ў натоўп.
“Дайце сказаць, дайце сказаць!” — ахвотных было шмат. Людзі
выказвалі сваё расчараванне ўладай, жыццём. Жанчына побач слаба гукнула: “У
Расею!” Ад майго позірку стушавалася, заспяшалася схавацца.
Каб пабачыць, колькі ж людзей сабралася, выбраліся з натоўпу,
размаўляючы па дарозе са знаёмымі. Людцы мае! Вось гэта Віцебск!!! Па ўсёй
шырокай плошчы, на прыступках, на пастаментах — ЛЮДЗІ! Ужо залуналі
бел-чырвона-белыя сцягі, чуюцца заклікі і лозунгі, якія падхоплівае натоўп. У
розных месцах збіраюцца подпісы супраць Указу, мы іх зараней падрыхтавалі, а
зборшчыкамі былі простыя людзі. Супер! Гэта таксама тое, чаго я даўно чакала ад
жыхароў, заклікаючы прачнуцца ды выйсці з кухань.
Пакуль перамаўляліся са знаёмымі, арганізавалася калона, якая
рушыла маршам па галоўнай вуліцы горада. Паглядзець на рух ЛЮДЗЕЙ выбягалі з
крамак службоўцы, на балконах па ўсёй хадзе жыхары з фоцікамі, машыны
сігналяць. Наперадзе — моладзь са сцягамі, скандуюць “Жыве Беларусь!”. Людская
рака перасякае перакрыжаванні, рэгуліроўшчыкі спыняюць машыны, даючы магчымасць
плыні рухацца.
На прыступках філармоніі ўжо пачаўся новы мітынг. А людзей
ўсё прыбывае. … За апошнія 20 гадоў Віцебск падобнага не бачыў.
Галава лёгкая ад эйфарыі. Людзі, я вас люблю!!!
На жаль, не знайшлося ў Віцебску мегафону. Тое, што кажуць
прамоўцы, ужо за трэцім шэрагам не чуваць. Але людзі пагаджаюцца, што сплачваць
падатак дармаедам ад улады не трэба, а саму ўладу трэба мяняць…
Наступны раз збяруцца на Дзень Волі, у тым жа месцы, у той жа
час: пл. Перамогі, 12-00.
Шаноўныя жыхары Віцебска, вы супер!
А зараз звяртаюся да тых, хто мог бы забяспечыць мітынгі
мегафонам, нават дзвюма, на ўсякі выпадак. Тэлефон для сувязі:+375295977049
Дзякую ўсім, хто падтрымаў мяне, пакуль я сядзела ў
Кастрычніцкім РАУСе: простым людзям, журналістам розных СМІ, праваабаронцу
Паўлу Левінаву.
Магчыма, да кагосьці ці за кімсьці таксама прыедуць і
павязуць складаць пратакол па арт. 23.34. Паведамляйце, падтрымаем!
+375295977049
Таццяна Севярынец,bchd.info