У музеях Гродна не хапае дзясяткаў супрацоўнікаў. Прычыны вас не здзівяць

Пасля падзе 2020 года рэжым Лукашэнкі распачаў палітычныя рэпрэсіі і сярод іншага зладзіў чысткі ў дзяржаўных установах. Яны працягваюцца дагэтуль, лаяльнасць шмат дзе кантралююць былыя спецыяльна працаўладкаваныя кадэбэшнікі. Праверкі на дабранадзейнасць сталі звыклай справай і пры прыёме на працу. Адно з наступстваў такой палітыкі зараз назіраецца ў Гродне.

У Гродзенскім музеі гісторыі рэлігіі адкрытыя 15 вакансій, у Гродзенскім гісторыка-археалагічным музеі — 17. У асноўным шукаюць малодшых і старэйшых навуковых супрацоўнікаў. Hrodna.life спытаў эксперта, з чым гэта можа быць звязана. Адказ не здзівіў.

У Гродзенскім музеі гісторыі рэлігіі шукаюць 15 супрацоўнікаў. З іх шэсць — тэхнічныя, а астатнія — профільныя. Шукаюць і кіраўнікоў — намесніка дырэктара па навуковай дзейнасці і загадчыкаў аддзелаў. Для гэтага патрэбны стаж працы на кіруючай пасадзе, профільная адукацыя, досвед працы ў музеі.

Таксама шукаюць мастака-рэстаўратара, музейнага наглядчыка, малодшага навуковага супрацоўніка.

У Гродзенскім гісторыка-археалагічным музеі адкрытыя 17 вакансій. Шукаюць чатырох музейных наглядчыкаў. Не хапае таксама трох старэйшых навуковых супрацоўнікаў, аднаго навуковага супрацоўніка і сем — малодшых. Заробак залежыць ад стажу. Максімальная стаўка — 1100 рублёў. Мінімальны заробак — 300 рублёў на 0,25 стаўкі.

Таксама навуковых супрацоўнікаў, экскурсаводаў шукаюць у музеі Гродзенскай вобласці.

Навуковы супрацоўнік займаецца зборам і даследаваннем прадметаў у музеі. Тое ж самае робіць на выставах, а таксама кансультуе наведвальнікаў і вядзе дакументацыю.

Сыходзяць вузкія спецыялісты

Некаторыя супрацоўнікі самі звальняюцца з музеяў проста таму, што там мала плацяць. А некаторыя не могуць прайсці праз ідэалагічнае «сіта» пры спробе павышэння. Пра гэта расказала крыніца, блізкая да музейнай справы ў Беларусі.

Часта звальняюцца спецыялісты вузкага профілю. Напрыклад, за апошнія гады гісторыка-археалагічны музей страціў загадчыцу аддзела архелогіі Наталлю Кізюкевіч. Калі прафесіянал такім чынам выпадае са сферы — то гэта ўжо надоўга. «Думаю, такі чалавек сябе ў Беларусі ў бліжэйшым часе не знойдзе», — лічыць суразмоўца.

«Дэфіцыт кадраў — не падстава адмовіцца ад звальненняў па палітычных матывах»

Гістфак недахоп не пакрывае

Замяніць усіх, хто звольніўся або каму не працягнулі кантракт, выпускнікі Гродзенскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Янкі Купалы не змогуць. «А што ў нас цяпер з гістфакам? Колькі ў нас спецыялістаў-гісторыкаў рыхтуюць увогуле? Ці хаця б набярэцца паўтары-два дзясяткі?» — разважае суразмоўца. Ён звяртае ўвагу, што на аб’яднаным факультэце гісторыі, камунікацы і турызму засталіся толькі дзве ўласна гістарычныя кафедры з ранейшых чатырох. Фактычна, універсітэт рыхтуе мала гісторыкаў.

«Не ўсе, хто скончыў гісторыю, хочуць займацца гісторыяй. Не ўсе разглядаюць працу ў музеях. Тым больш за такія невялікія грошы», — дадае суразмоўца. 1000 рублёў для сённяшняга Гродна — не самая прывабная зарплата. Патрабаванняў і кантролю ў бюджэтнай сферы цяпер усё больш, а энтузіястаў, гатовых працаваць за невялікія грошы і для свайго задавальнення — усё менш.

Чаму не могуць знайсці кіраўнікоў?

З вакансіямі на кіраўнічыя пасады праблема іншая — палітычная. «Усіх, хто прэтэндуе не вышэйшую пазіцыю, вельмі правяраюць па палітычную добранадзейнасць», — кажа крыніца. Суразмоўца перакананы, што праблемы ў закрыцці вакансіі замдырэктара менавіта ў гэтым.

«Музеі, канешне, не разваляцца», — падсумоўвае суразмоўца. Усё яшчэ застаюцца энтузіясты, на якіх усё трымаецца і якіх за гэта церпяць і не звальняюць. Але ўстановы будуць дэградаваць.