«Гарант стабільнасці па лесвіцы падняцца не можа, затое паказвае на фота груду насечаных дроў»
Тэлеграм-канал «Лісты да дачкі» — пра Крутога спадчынніка, прынцыповую дармаедку Бондараву і «гаранта стабільнасці», які ўжо не той.
Няладнае нешта пачалося ўнутры сведкаў стабільнасці, піша тэлеграм-канал. Звычайна я, вядома, дробнымі багаслоўскімі рознагалоссямі не цікаўлюся. Але не мог прайсці міма гэтага шэкспіраўскага напалу жарсцяў. Таму што дрыгаценне ніжніх слаёў стабільнасці ёсць вялікая прыкмета.
Карацей, канал губазікаў падтрымаў паход прынцыповай дармаедкі Бондаравай супраць беларускай мовы. Але добра супраць беларускай мовы. Беларускай мове да паходаў дармаедаў не прывыкаць. Але яны ж, не называючы, вядома, імёнаў, пайшлі ў паход супраць Крутога кіраўніка адміністрацыі сама ведаеш каго.
Калі ты раптам была не ў курсе, то Круты кіраўнік адміністрацыі нядаўна заступіўся за беларускую мову. Ну як умеў, так заступіўся. Сказаў, што яму па жыцці беларускай мовы трошкі не хапае. Ну так. Ледзь-крышачку.
І што ты сабе думаеш? Аказалася, што тыя, каму не хапае ў жыцці беларускай мовы, ўжо «страцілі берагі» і «перайшлі ўсе рамкі прыстойнасці». І невядома яшчэ па дурасці або з-за злога намеру яны падрываюць стабільнасць, кансалідацыю і народнае адзінства. Таму што адзінства павінна быць такое, якое трэба адзінства. А якое не трэба адзінства сведкам стабільнасці не патрэбнае.
І цяпер усе прынцыповыя дармаеды губазіка, колькі іх там ёсць, палохаюць расколам і электаральнай кампаніяй. А сведкі стабільнасці ўмеранага толку палохаюць у адказ падрывам канстытуцыйнага ладу, схаваным экстрэмізмам і спробамі пасеяць варожасць паміж брацкіх народаў. З вынікаючымі з гэтага адміністрацыйна-прававымі наступствамі.
Увогуле ім там адзін з адным не сумна. Як гаворыцца, заўзеем за абодва бакі і жадаем здароўя загінулым у няроўнай барацьбе.
Глядзіце таксама
Я чаму кажу, заўзеем за абодва бакі? Ну, па-першае, таму што абодва бакі мне аднолькава дарагія. А па-другое, калі не ведаеш хто пераможа, лепш на ўсялякі заўзець за ўсіх.
А перамога Крутога кіраўніка адміністрацыі супраць прынцыповай дармаедкі Бондаравай мне асабіста не відавочная. Прынцыповай дармаедцы Бондаравай здаралася сведчыць супраць асабістай нявесткі сама ведаеш каго. І ёй за гэта нічога не было, акрамя непераканаўчых выбачэнняў.
Таму што прынцыповая дармаедка Бондарава — яна не сама сабе дармаедка. Яна каму
трэба дармаедка. І тыя, каму трэба, сваю дармаедку проста так не аддадуць. У
тых, каму трэба, на сваю дармаедку вялікія планы.
Таму што гарант стабільнасці, вядома, сапраўдны волат. Па лесвіцы падняцца ўжо не можа, затое груду насечаных дроў на фатаграфіі паказвае толькі так. Але ў сведак стабільнасці, падобна, упэўненасці ў доўгатэрміновасці яго гарантый ужо няма. А некаторыя можа нават падазраюць, што гарантыі могуць апынуцца вельмі кароткатэрміновымі.
І вось, як я сабе разумею, сведкі стабільнасці разнастайнага кшталту пачалі рыхтавацца ўнутры сябе на выпадак раптоўнага заканчэння гарантый. А можа нават і не такога ўжо раптоўнага. Таму што ў выпадку заканчэння гарантый асабістая стабільнасць нікому са сведак стабільнасці, вядома, не гарантаваная.
У штатных сведак стабільнасці ёсць Круты спадчыннік. Але ў дармаедаў ГУБАЗіКа ёсць губазікі. І губазікі сваю асабістую стабільнасць проста так не аддадуць. Не для таго губазікі чатыры гады стараліся, каб яе проста так аддаць.
І для штатных сведак стабільнасці пажадана было б, вядома, скончыць губазікаў загадзя. Таму што калі губазікі забяспечаць сваю стабільнасць супраць усіх астатніх, то стабільнасць хутка скончыцца. Яна, вядома, скончыцца разам з губазікамі. Але спачатку ўсё ж такі скончацца канкуруючыя сведкі стабільнасці, а губазікі скончацца ўжо пасля іх.
Таму што пра стабільнасць варта было ўсё ж такі паклапаціцца загадзя.