«Патэлефанаваўшы Ціханоўскай, Дуда намякнуў, каму ён не збіраецца тэлефанаваць ні пры якіх абставінах»

Тэлеграм-канал «Лісты да дачкі» думае, як Польшча можа адказаць на мігранцкі крызіс, і адзначае пройгрышную пазіцыю афіцыйнага Минска пры любым выніку падзей. Нават пры тым, калі Еўропа прыме «мінскіх» мігрантаў.

1758183020_0_0_3272_1842_1280x0_80_0_0_ae896518afbde1d57e1600af891f753c.jpg


Ведаеш, калі я табе ўчора казаў, што беларускія ўлады — лепшая сабе апазіцыя, я нават уявіць не мог, што яны пацвердзяць гэты тэзіс у той жа самы дзень. Вось як у траўні, калі таксама падавалася, што пра беларускія ўлады ўсе забыліся і далей застанецца толькі вымяраць глыбіню заклапочанасцяў.

Але беларускія ўлады справіліся тады, і выдатна спраўляюцца цяпер. Масавы марш мігрантаў да польскай мяжы — выдатны спосаб вярнуць сабе міжнародную ўвагу. А яшчэ лепшая ідэя — шматтысячны намётавы лагер ва ўжо амаль зімовым лесе. Галоўнае — не выпускаць з гэтага лагера тых, хто захоча назад у Мінск і, з улікам патэнцыйна катастрафічных гуманітарных наступстваў, увага беларускім уладам будзе забяспечана надоўга.

Хоць самі ўлады, вядома, лічаць, што дамагліся вялікага жыццёвага поспеху. І экспертныя сведкі стабільнасці ўчора намалявалі цэлую праграму замацавання сваіх дасягненняў. Больш лагераў, новыя спробы масавага прарыву мяжы — і ўсё гэта да таго часу, пакуль польскі прэзідэнт не патэлефануе ў Мінск і не папросіць прабачэння. А пасля таго, як папросіць і прагоніць з краіны ўсіх нелегітымных грамадзян, беларускія эксперты стабільнасці абяцаюць вырашыць мігранцкі крызіс за суткі. Вось мабыць, па неспасцягальнай для мяне прычыне, Міністэрству падаецца замежных спраў нязручна рабіць такія прапановы ад свайго імя, дык прыйшлося прыцягнуць экспертаў.

Як я сабе разумею, беларускія ўлады лічаць, што ім ужо больш няма чаго губляць, а яны могуць набыць увесь свет. Мабыць, эфект ад уведзеных яшчэ летам, але, па большай частцы пачынаючых дзейнічаць толькі цяпер санкцый апынуўся не такім жыватворчым, як улады малявалі. А блеф з мігрантамі, які зацягнуўся, не даваў аніякага адчувальнага эфекту ў сэнсе ўсеагульнага еўрапейскага пакаяння. А зіма блізка, і трэба ўжо ці раскрывацца, або скідаць карты.

Але беларускія ўлады абралі, вядома, павышэнне ставак. Таму што ў любой незразумелай сітуацыі яны перш за ўсё імкнуцца асляпіць суперніка сталёвым бляскам у інтымнай зоне. У надзеі завесці канструктыўны дыялог, пакуль ён разгублена лыпае і спрабуе прыйсці ў сябе.

Я табе не скажу за ўсю Еўропу, але з боку непасрэдна зацікаўленых асоб схільнасці да дыялогу пакуль не назіраецца. Вось самая зацікаўленая асоба, у сэнсе прэзідэнт Польшчы, правяла ўчора шмат розных тэлефонных дыялогаў з калегамі. І, мабыць, выключна па гэтай прычыне ў яго не засталося свабоднай хвілінкі, каб патэлефанаваць у Мінск і пакаяцца.

Затое знайшоўся час для званка Святлане Ціханоўскай. І змест іх размовы, у параўнанні з фактам самога званка, не мае ніякага значэння. Таму што, патэлефанаваўшы Ціханоўскай, Анджэй Дуда тонка так намякнуў, каму ён не збіраецца тэлефанаваць ні пры якіх абставінах. І каго ён па-ранейшаму не лічыць прэзідэнтам Беларусі.

А закрыццё бліжэйшага да намётавага лагера памежнага пераходу — гэта ўжо намёк на тое, што польскія ўлады могуць зрабіць у адказ на рост мігрантаструменяў. І галоўнае, барані Божа, ніякіх жа санкцый! Таму што санкцыі трэба ўзгадняць з Брусэлем. А зачыніць пункты пераходу з меркаванняў бяспекі можна і без узгадненняў. Таму што ніхто не абмяжоўвае ніякага транзіту. Проста часова закрывае пункты пераходу. І пасля гэтага беларускаму пагранкамітэту застаецца толькі разгублена казаць, што ён не бачыць для гэтага аб’ектыўных падстаў.

І што, дарэчы, характэрна. Нават калі, праз некаторы час, каб пазбегнуць поўнай ужо гуманітарнай катастрофы, палякі прапусцяць насельнікаў лагера да сябе, карму беларускіх уладаў гэта не выправіць. Мігранты атрымаюць што хацелі, Польшча палепшыць сваю рэпутацыю, ЕС бязбольна пераварыць 3, 10 або 30 тысяч перасяленцаў. А беларускія ўлады атрымаюць... Вось не ведаю, што яны атрымаюць, але наўрад ці ім гэта спадабаецца.