ЗША: Расія адказвае за ахвяраў хіматак ў Сірыі
Кіраўнік Дзярждэпу заявіў, што Масква фактычна здрадзілі міжнародная Канвенцыя аб забароне хімічнай зброі, калі ўзяла пад абарону рэжым прэзідэнта Сірыі Башар Асада.

Дзяржсакратар ЗША Рэкс Тылерсан
Дзяржаўны
сакратар ЗША Рэкс Тылерсан усклаў на Расію частку адказнасці за выкарыстанне
хімічнай зброі ў Сірыі.
Пра гэта кіраўнік амерыканскага знешнепалітычнага ведамства заявіў у аўторак, 23 студзеня, у Парыжы, дзе прадстаўнікі 24 краін абвясцілі аб стварэнні Міжнароднага партнёрства супраць беспакаранасці прымянення хімічнай зброі.
Па словах Тылерсана, Масква, якая ўзяла пад абарону рэжым у Дамаску, фактычна здрадзіла міжнароднай Канвенцый аб забароне хімічнай зброі.
"Толькі ўчора больш за 20 грамадзянскіх асоб, пераважная большасць з якіх дзеці, сталі ахвярамі відавочнай атакі з прымяненнем хлору", — адзначыў кіраўнік Дзярждэпу.
Паводле яго слоў, не важна, хто стаіць за гэтай канкрэтнай атакай, Расія, у канчатковым выніку, нясе адказнасць за ўсе ахвяры хіматак у Сірыі.
Тылерсан меў на ўвазе паведамленні сірыйскіх праваабаронцаў аб тым, што напярэдадні хімічная зброя была, як мяркуецца, ужытая ў раёне Усходняй Гуты, што кантралюецца сірыйскай апазіцыяй. Адказнасць за гэта праваабаронцы ўсклалі на рэжым у Дамаску.
Нагадаем, у лістападзе 2017 года Расія двойчы накладала вета на рэзалюцыю аб правядзенні расследавання выпадкаў прымянення хімічнай зброі ў Сірыі ў Радзе Бяспекі ААН.
Паводле дадзеных французскага ўрада, з 2012 па 2017 гады хімічная зброя на тэрыторыі Сірыі ўжывалася як мінімум 130 разоў.
У расійскім МЗС сцвярджэнні Дзярждэпартамента ЗША аб тым, што Масква блакуе працу па расследаванні інцыдэнтаў з ужываннем хімічнай зброі ў Сірыі, выклікалі рэзкую рэакцыю. Намеснік кіраўніка расійскага дыпламатычнага ведамства у каментары "Інтэрфаксу" назваў заявы Вашынгтона "бруднымі і хлуслівымі".
Паводле korrespondent.net, www.dw.com