«Сяброўства сяброўствам, а назапашаных валютных рэзерваў шкада»

Тэлеграм-канал «Лісты да дачкі» ва ўласцівай яму эпісталярна-іранічнай манеры піша пра асаблівасці беларускай банкаўскай сістэмы і пра тое, што грошы беларускай уладзе ўсё ж бліжэй за саюзнае сяброўства і братэрства.

Учора восем беларускіх банкаў увялі абмежаванні на абслугоўванне картак МІР. Улічваючы маштаб банкаў якія ўдзельнічаюць у акцыі, можна смела казаць, што абмежаванні ўвяла ўся беларуская банкаўская сістэма, калі не лічыць Прыёрбанка. Забаранілі здымаць больш чым па пяцьсот беларускіх рублёў у тыдзень, а Беларусбанк дадаў да гэтай забароны свой персанальны бонус — камісію ў 15 працэнтаў за зняцце наяўных. І добра яшчэ, што 15 працэнтаў, а не адразу 15 сутак.

Банкі, якія ўвялі абмежаванні, удакладняюць, што дзеянне гэтых абмежаванняў распаўсюджваецца на карткі МІР, выпушчаныя нерэзідэнтамі Рэспублікі Беларусь. Вось можна падумаць, калі спажыць далікатнае слова «нерэзідэнты», то ніхто не здагадаецца ў чый агарод гэты камень. Як быццам, у рэзідэнтаў якіх-небудзь іншых краін, акрамя Расіі і Беларусі, кішэні адтапырваюцца ад картак МІР.

І вось гэтае рашэнне беларускіх банкаў кажа пра саюз больш, чым тысячы слоў ва ўсіх саюзных праграмах разам узятых. Таму што сяброўства сяброўствам, а назапашаных валютных рэзерваў шкада. І калі дазваляць расійскім рэзідэнтам бескантрольна здымаць беларускія рублі, то яны ж могуць выдаткаваць гэтыя рублі на тое, каб купіць варожую наяўную валюту ў беларускіх банках. А беларускім банкам варожай валюты самім мала.

Па-першае, гэтыя абмежаванні, вядома, шмат кажуць пра рэальны курс умацавання расійскага рубля. Вось у Расіі расійскаму рублю лёгка ўмацоўвацца, паколькі шараговым расійскім грамадзянам цяжка параўнаць свой рубель з іншымі валютамі з дапамогай рэгулярных валютна-абменных аперацый. А ў Беларусі за сто расійскіх рублёў і так даюць тры пяцьдзясят замест вызначаных па афіцыйным курсе чатырох з паловай. Але, падобна, і гэты курс не адлюстроўвае рэальныя маштабы ўмацавання расійскай валюты. Вось, мяркуючы з уведзеных учора абмежаванняў, беларускія банкі аддалі перавагу б адразу даваць за расійскі рубель па твары. Але не могуць сабе гэтага дазволіць.

Па-другое, абмежаванні ілюструюць эфектыўнасць уласнай аплатнай сістэмы, якой саюзнікі збіраліся замяніць варожыя Visa, MasterCard і наогул усе гэтыя SWIFTы. Ліміты на зняццё наяўных — гэта, зразумелая справа, глупства. Дробязь, па сутнасці. Але важны сам прынцып. Каб Visa перастала працаваць, спатрэбілася вайна ва Украіне. А каб спатыкнулася сістэма МІР, аказалася дастаткова недаверу да трымальнікаў нерэзідэнцкіх картак.

Вось сёй-той учора зноў намякнуў што аддана чакае ад саюзніка $1,5 мільярды на імпартазамяшчэнне ў імя агульнасаюзнага дабра. Ну дык няма ж ніякіх аб'ектыўных прычын, каб усё астатняе імпартазамяшчэнне працавала лепш, чым імпартазамяшчэнне замежных плацежных сістэм.

І, па-трэцяе, мог бы табе сказаць за саюзныя сяброўства і братэрства. Але не буду. За дружбу і братэрства ўсе і так усё разумеюць. Вось, як учора высветлілася, нейкія беларускія красауцы па-братэрску праслухоўвалі расійскую амбасаду. Гэта ж сяброўству не пашкодзіла. Усё роўна сябраваць больш няма з кім.

Пераклад НЧ