Ад Дзядка да Латыпава. Хто яшчэ ў Беларусі рэзаў сябе на знак пратэсту

Спроба самагубства ў судзе Сцяпана Латыпава — не першы такі выпадак у судовай практыцы, нагадвае «Свабода».

У 2016 годзе фігурант справы «Плошча-2010» Уладзімір Кондрусь на судзе спрабаваў парэзаць вены. Яго ўдалося выратаваць, суд прысудзіў яму паўтара года «хатняй хіміі».

У 2019 сацыяльны актывіст Зміцер Паліенка ў Мінскім гарадскім судзе парэзаў сабе вены на пачатку працэсу калі даведаўся, што пасяджэнне будзе весціся ў закрытым рэжыме. Пасля гэтага суд зрабілі адкрытым

У 2020-м 44-гадовы Валерый Сяроў ускрыў вены ў судзе Кастрычніцкага раёна Магілёва і памёр у бальніцы ад страты крыві. Яго абвінавачвалі ў крадзяжы, за што пагражала да 4 гадоў зняволення.

Рэзалі сабе рукі за кратамі на знак пратэсту ў розны час палітвязні:

Мікола Дзядок, каб звярнуць на сябе ўвагу дзяжурных па ШІЗА,

Павел Севярынец у карцары, на знак пратэсту супраць таго, што забралі яго асабістыя рэчы і Біблію,

Сяргей Пятрухін, пратэстуючы супраць антысанітарыі ў камеры і кантынгенту, з якім ён мусіць у ёй знаходзіцца,

Мікалай Аўтуховіч узразаў сабе жывот, пратэстуючы супраць абыходжання адміністрацыі турмы.

Былы начальнік СІЗА №1 Алег Алкаеў расказваў, каментуючы спробу суіцыду ў 2015-м Міколы Дзядка, што калі для супрацоўнікаў турмаў галадоўкі вязняў — з'явы звыклыя ды руцінныя, іх успрымаюць больш-менш спакойна, то спробы так званага «ўскрыцця», калі гэта робяць не наркаманы, блатныя, а сур’ёзныя людзі — гэта як бы папярэджанне для адміністрацыі, Дэпартамента выканання пакаранняў: маўляў, глядзіце, я пратэстую супраць вашага самаўпраўства, прыніжэння мяне як чалавека, і магу аднойчы давесці сваю спробу да канца.