Фотапраект «Нашы руіны»: палац, які памірае
Вось яшчэ адны руіны з фотапраекта вядомага мастака і
падарожніка Уладзіміра Цвіркі. Рэшткі
гэтага палацу паміраюць у
адзіноце. Мы каля вёскі Рудня, што ля Валожына.
![rudnja_1_logo.jpg rudnja_1_logo.jpg](/img/v1/images/rudnja_1_logo.jpg?f=f&h=396&o=0&u=1715395350&w=528)
Дзівосны кантраст паміж белымі карнізамі ды філёнгамі з чырвонай цэглай на фоне ізумруднага лесу зачароўвае адразу.
![rudnja_2_logo.jpg rudnja_2_logo.jpg](/img/v1/images/rudnja_2_logo.jpg?f=f&h=396&o=0&u=1715395350&w=528)
Два летніх палаца род Тышкевічаў збудаваў недалёка ад Валожына, у гэтых мясцінах, яшчэ на пачатку ХІХ стагоддзя.
![rudnja_3_logo.jpg rudnja_3_logo.jpg](/img/v1/images/rudnja_3_logo.jpg?f=f&h=396&o=0&u=1715395350&w=528)
На сёння для нашчадкаў застаўся толькі адзін палац, які ўтульна прысланіўся сваёй цаглянай спінай да ракі Іслач.
![rudnja_4_logo.jpg rudnja_4_logo.jpg](/img/v1/images/rudnja_4_logo.jpg?f=f&h=396&o=0&u=1715395350&w=528)
Не звыклая пабудова у эклектычным стылі мае прасторную, адкрытую галерэю, якая глядзела на вялізную клумбу.
![rudnja_5_logo.jpg rudnja_5_logo.jpg](/img/v1/images/rudnja_5_logo.jpg?f=f&h=396&o=0&u=1715395350&w=528)
На месцы клумбы у савецкі час было бульбяное поле, якое таксама раз у год цешыла руіны сваімі сціплымі кветкамі.
![rudnja_6_logo.jpg rudnja_6_logo.jpg](/img/v1/images/rudnja_6_logo.jpg?f=f&h=396&o=0&u=1715395350&w=528)
Частка лесу пры Тышкевічах была адведзеная пад звярынец, які існаваў да сярэдзіны ХХ стагоддзя як дзяржаўны запаведнік.
![rudnja_7_logo.jpg rudnja_7_logo.jpg](/img/v1/images/rudnja_7_logo.jpg?f=f&h=396&o=0&u=1715395350&w=528)
Як ні шкада, але ад былой велічы засталіся толькі руіны. Але і яны кінуты без дагляду.
![rudnja_8_logo.jpg rudnja_8_logo.jpg](/img/v1/images/rudnja_8_logo.jpg?f=f&h=396&o=0&u=1715395350&w=528)
Ад вялізнай архітэктурнай спадчыны нашай краіны засталіся нейкія крошкі. Не змясці бы і іх з нашага стала. Мы ж руплівыя гаспадары?..