«Сёй-той дапаможа Украіне, калі на яе нападзе Польшча. Або Аўстралія. Або марсіянскія трыножнікі»
Тэлеграм-канал «Лісты да дачкі» — пра чарговыя пустапарожнія «вербальны інтэрвенцыі» Лукашэнкі.
Крыніца: prm.ua
«Гляджу, некаторыя абураюцца, што сёй-той паабяцаў дапамагчы Украіне, калі на Украіну нападзе Польшча. Ну, і чаго вы абураецеся? Вядома, ён дапаможа Украіне, калі на Украіну нападзе Польшча. Або Аўстралія. А лепш, марсіянскія трыножнікі. Ад марсіянскіх трыножнікаў сёй-той мог бы абараніць Украіну не горш, чым ён абараняў Курскую вобласць ад УСУ. А можа быць, месцамі нават і лепш, — піша тэлеграм-канал. —
У барацьбе з неверагодным праціўнікам галоўнае што? Галоўнае — знайсці сябе найменш верагоднага праціўніка. А нанясенне неверагоднаму праціўніку крытычных пашкоджанняў вербальнымі інтэрвенцыямі — гэта ўжо пытанне тэлевізійнай тэхнікі.
Праўда, ёсць адна малюсенькая праблема. У свеце цяпер стала так нестабільна, што верагодным можа стаць самы неверагодны праціўнік.
Вось літаральна ж нядаўна сёй-той пагражаў крытычным уронам любому, хто яму парушыць чырвоныя лініі. Але аказалася, што ў шахедаў дальтанізм і яны чырвоных ліній не адрозніваюць. І таму цяпер даводзіцца ўдакладняць, што на чырвоныя лініі толькі наступаць нельга. А пералятаць можна. (Я асабіста падазраю, што можна і пераступіць. Галоўнае пры гэтым не спатыкнуцца).
Вось за апошні час у мірным беларускім небе заблукалі ўжо пяцьдзесят шахедаў. А збіць атрымалася толькі адзін.
А ўсё чаму? Таму што за сваё мірнае неба беларускія ўлады аддаюць перавагу змагацца больш традыцыйнымі для сябе спосабамі.
Вось ты ў курсе, што літаральна днямі беларуская пракуратура адбіла атаку дронаў на мірнае беларускае неба? Аказваецца, на Wildberries можна было замовіць сабе самалёцікі і верталёцікі на дыстанцыйным кіраванні. І некаторыя нават з камерай. Уяўляешся, якімі маглі атрымацца страты нацыянальнай бяспекі? Але не атрымаюцца. Бо пракуратура вынесла адпаведную пастанову.
Шкада, вядома, што «шахеды» чытаць не ўмеюць. А то б пракуратура магла б і ім што-небудзь пастанавіць.
Глядзіце таксама
А так, калі не лічыць «шахедаў», з нацыянальнай бяспекай усё добра. У нацыянальнай бяспекі можа быць СПА не той сістэмы, або баявая авіяцыя не вельмі баявая. Але затое ў нацыянальнай бяспекі ёсць красаўцы. На баявых «шахедаў» красаўцы, вядома, не падпісваліся, але на мірных беларусах яны за чатыры гады натрэніраваліся.
Вось не атрымалася ў беларускага СПА ў чацвер збіць «шахед» у Калінкавічах. Ну, не атрымалася і не атрымалася. Што такога? Можна падумаць, гэта першы «шахед», які ў беларускага СПА не атрымалася збіць. Затое ў байцоў беларускага КДБ атрымалася захапіць жыхарку горада, якая зняла відэа як гэты «шахед» выбухнуў.
Не ў адзіночку, вядома. У адзіночку байцы беларускага КДБ на такія рызыкі пайсці не маглі. Але пры сілавой падтрымцы САХР яны справіліся. Там наогул усё было па-даросламу. Як «Леон», толькі яшчэ лепш. Штурм брамкі, шчыты, пісталеты нагала, усім ляжаць. Ну правільна, а чо? Ніхто ж не ведае якая там качалка ў жыхаркі Калінкавічаў ляжыць у шуфлядцы.
А рызыкаваць красаўцамі мы не маем права. У сэнсе красаўцы нікому не давалі права сабой рызыкаваць. Таму і «шахеды» беларускія генералы збіваць не хочуць. Бо ці мала што. Сёння ты саб'еш адзін «шахед», а заўтра да цябе прыляціць яго «шахедскі» сябар. Вось з жыхаркай Калінкавічаў яно неяк спакайней.
Таму што ўсе гэтыя беларускія генералы, красаўцы, сведкі стабільнасці наогул і сведкі стабільнасці гутарковага жанру падпісваліся на стабільнасць. А на рызыкі для свайго асабістага фізічнага і фінансавага дабрабыту не падпісваліся. За чатыры гады стабільнасць выхавала ў сваіх сведках паталагічную баязлівасць. Вось штурм брамкі — гэта самы гераічны ўчынак, які спецыяльна навучаныя сведкі стабільнасці могуць сабе дазволіць. Калі, вядома, забяспечыць сабе сілавую падтрымку САХР.
Так што заблукалыя «шахеды» лепш, вядома, лішні раз не заўважаць. Таму што на такія выпрабаванні бягучая стабільнасць не разлічаная.