Forbes: Пуціну пагражае «ідэальны шторм»
«За апошні год-два ніхто так не атрымаў поспех у тым, каб кінуць выклік сусветнаму парадку на чале з ЗША, прычыняючы галаўны боль Вашынгтону і яго еўрапейскім саюзнікам, як прэзідэнт Расіі Уладзімір Пуцін», — піша Пол Койер ў калонцы для амерыканскага выдання Forbes.
«Аднак важна таксама адзначыць, што, нягледзячы на поспех Пуціна ў многіх сэнсах, здольнасць Крамля праецыраваць імідж магутнай дзяржавы і працягваць кідаць выклік існаму міжнароднаму парадку абапіраецца на зыбучыя пяскі эканомікі», — канстатуе аўтар.
«Страты ад заходніх санкцый і істотнае падзенне сусветных цэн на нафту, ад якой так залежыць расійская эканоміка, падрываюць і без таго слабыя падставы, на якіх грунтуецца здольнасць Расіі праецыраваць імідж магутнай дзяржавы. Тым самым ствараецца пагроза страты Пуціным палітычнай падтрымкі народа: у выніку над галавой Пуціна згушчаюцца хмары «ідэальнага шторму», — разважае Койер.
«Іронія лёсу — ў тым, што менавіта Пуцін шмат у чым адказны за эканамічныя беды Расіі, — піша калумніст. — І гэта не толькі адказнасць, якая ляжыць на паверхні, за тое, што яго дзеянні ў Крыме і ва Украіне падвергнулі Маскву самым сур’ёзным заходнім санкцыям з часоў халоднай вайны. Справа яшчэ і ў тым, што яго рашучае імкненне кантраляваць расійскую эканоміку з Крамля, з-за чаго, у прыватнасці, адбылася нацыяналізацыя энергетычнай галіны, звяло на нішто стымулы да прыняцця рызык, інавацыяў і дыверсіфікацыі эканомікі, якія была так неабходныя. Узамен эканоміка засталася занадта залежнай ад капрызаў сусветных коштаў на нафту». Такім чынам, Пуцін звязаў лёс свайго рэжыму з цэнамі на нафту, падсумоўвае аўтар.
Паводле ацэнак былога міністра эканомікі Аляксея Кудрына, для раўнавання даходаў і расходаў бюджэту Расіі патрабуецца цана на нафту не ніжэй 117 долараў за барэль.
«Сітуацыя ўскладняецца з-за верагоднасці таго, што яшчэ некаторы час будуць трымацца нізкія цэны на нафту, а магчыма, яны ўпадуць яшчэ ніжэй, — гаворыцца ў артыкуле. — Элементы, якія фармуюць рынак, — імкліва расце прапанова і попыт, які падае — выклікаюць зніжэнне коштаў на нафту, і гэты эфект наўрад ці будзе нейтралізаваны ў бліжэйшы час».
«Усе разам гэтыя акалічнасці пагражаюць катастрофай расійскай эканомікі, — прагназуе журналіст. — Падчас сусветнага эканамічнага крызісу 2008-2009 гадоў імклівае падзенне коштаў на нафту з 147 долараў да 34 долараў выклікала скарачэнне расійскай эканомікі прыкладна на 8%. Хоць ніхто не чакае, што кошты настолькі ўпадуць ў найбліжэйшай будучыні, усё ж такі ў перыяд сусветнага крызісу расійская эканоміка не была ў такой уразлівай пазіцыі, як зараз па прычыне заходніх санкцый», — піша аўтар. У пацверджанне гэтага ён нагадвае, што нядаўна агенцтва Moody's панізіла крэдытны рэйтынг Расіі.
«Пакуль што Пуцін рэагаваў на ўсё гэта, спрабуючы пераканаць насельніцтва краіны і свет, што расійская эканоміка цалкам спраўляецца з бурай, і імкнуўся прадэманстраваць ўстойлівую пазіцыю Расіі, — адзначае аўтар. — Для гэтага ён спасылаўся на празмерна вясёлкавыя эканамічныя і бюджэтныя прагнозы, расхвальваў ўмацаванне адносін з Кітаем, які заняў месца Захаду, пасля таго як з апошнім сапсаваліся адносіны, і павялічваў выдаткі на вайсковую галіну да небывалага з часоў халоднай вайны ўзроўню».
Гэтая напускная упэўненасць і дэманстрацыя сілы з’яўляюцца вельмі рызыкоўнымі, на думку калумніста. «Пакуль Пуціну шмат у чым удалося трымаць добрую міну пры дрэннай гульні, — гаворыцца ў артыкуле. — Аднак глабальныя выклікі, якія стаяць перад расійскай эканомікай, вымушаюць Пуціна рабіць максімум у гэтай пройгрышнай партыі. Урэшце рэшт, нешта зламаецца, і хутчэй за ўсё, гэтым нечым будзе падтрымка Пуціна ўнутры краіны».
«У выніку, верагодна, падставы, на якія абапіраецца ўлада рэжыму, будуць станавіцца ўсё няўстойлівыя, і падтрымка Пуціна з боку насельніцтва да такой ступені паменшыцца, што ён страціць уладу, — піша ў заключэнне журналіст. — Застаецца толькі адно пытанне: колькі шкоды ён прычыніць да таго, як гэта здарыцца».