Пуцін аблажаўся. Што далей?

У спробе выправіць тое, што ён лічыць найвялікшай геапалітычнай катастрофай мінулага стагоддзя, расійскі прэзідэнт рызыкуе выклікаць найвялікшую геапалітычную катастрофу стагоддзя цяперашняга.



Прашу прабачэння за загаловак. Але прэзідэнт суседняй краіны - агрэсара любіць такія трапныя выразы. Якія павінны паказаць досціп і блізкасць да народа. З нядаўніх часоў Пуцін стаў занадта блізкім да ўкраінскага народу. Смяротна блізкім. Таму такія слоўцы хочацца ўжываць калі не ўвесь час, то часта.

Калі адкінуць эмоцыі і інфармацыйную пену ўперамешку са слязамі і соплямі аб «прыгнечаных суайчынніках», атрымліваецца даволі выразная і простая карціна. Мэта Пуціна не змяняецца ўжо шмат гадоў і зыходзіць з яго знакамітай сентэнцыі «распад СССР гэта найбольшая геапалітычная катастрофа ХХ стагоддзя». Для Пуціна аднаўленне Савецкага Саюза - гэта не проста словы, не піяр, не інфармацыйная вайна. Гэта мэта ўсяго жыцця. І галоўны прыз у гэтай барацьбе - Украіна. Па многіх прычынах - геапалітычных, ментальных, дэмаграфічных, эканамічных. Менавіта таму Пуцін так шалеў, калі 3 месяцы не мог  разабрацца з Майданам.

Таму ён запусціў ва Украіне «грузінскі сцэнар», які быў паспяхова рэалізаваны ў жніўні 2008 года з наступнай акупацыяй Абхазіі і Паўднёвай Асеціі. Ва Украіне ён разлічвае адарваць Крым і паўднёвы усход Украіны з наступным развалам адзінай украінскай дзяржавы і перспектывай кантролю над усёй тэрыторыяй Украіны. З безумоўнай перспектыва уключэння ўкраінскіх зямель у склад «новага СССР».
Адзінай умовай паспяховасці гэтага сцэнара была ўзброеная правакацыя, падобная да нервовай рэакцыі Саакашвілі ў 2008 годзе, у выніку якой загінулі расійскія вайскоўцы. Пасля чаго расійцы маглі са спакойнай душой «абараняць суайчыннікаў». Аж да самага Тбілісі.

Завезеныя з Белгараду «цітушкі» не змаглі стварыць беспарадкі ў Харкаве, Данецку, Луганску. Пабілі нявінных людзей, павесілі свой ​​«трыкалор» і зніклі ў невядомым кірунку. Карацей, нагадзілі, але жаданага эфекту не дасягнулі.
Здрада «адмірала» Беразоўскага, які 20 гадоў карміўся з украінскага бюджэту (і, адзначу, мяркуючы па твары, харчаваўся вельмі паспяхова), а цяпер кінуўся да новага карыта, яшчэ больш дадае паху падалі ў гэтую «гуманітарную» місію. Беразоўскі складзе выдатную кампанію дзевяці «хлопцам з «Беркута», якія таксама брава парушылі сваю прысягу ўкраінскаму народу.

Таму ў бліжэйшыя гадзіны «мірныя» перамяшчэнні расійскіх акупантаў павінны скончыцца чымсьці канкрэтным. Напрыклад, затопленымі караблямі ВМС Украіны ў Севастопальскай бухце. Або тэлевізійнымі «баявымі дзеяннямі» паміж расійскімі ваярамі - вызваліцелямі і «бЕндеровцами» (выбух дома на Крымскай шашы ў Белгарадзе, на месцы якога знойдуць стужачку «Правага сектара», таксама спатрэбіцца).

Таму нават калі цяперашняя авантура будзе сарваная, гэта не прынясе Украіне спакою. Хочаш міру - рыхтуйся да вайны. На жаль, гэта наш выпадак.
Міхаіл Самусь (Цэнтр даследаванняў арміі, канверсіі і раззбраення), espreso.tv