Аляксандр Дзядок: «Мяне ратуе толькі адно: я ведаю Колю»

Сёння, 1 траўня, спаўняецца 900 дзён, як актывіст анархісцкага руху і аўтар «Новага Часу» Мікалай Дзядок за кратамі.

Мікалай Дзядок, фота з фэйсбука Мікалая

Мікалай Дзядок, фота з фэйсбука Мікалая

Бацька палітвязня Аляксандр Дзядок днямі даведаўся, што 24 красавіка Мікалай выйшаў з ШІЗА, дзе правёў 10 сутак нібыта за тое, што лёг спаць на некалькі хвілін раней, чым дазволена.
— Як заўжды, бадзёры, спакойны, упэўнены ў сабе, — апісвае Аляксандр Дзядок стан сына пасля пакарання.
Да гэтага ад Міколы цягам месяца не было лістоў і тэлефанаванняў — родныя не ведаюць, з чым гэта звязана. Але, гаворыць бацька палітвязня, галоўнае, што ён здаровы і ў яго ўсё ў парадку. Па словах спадара Аляксандра, паводле лістоў, што прыходзілі ад Міколы месяц таму, становішча ў яго больш-менш нармальнае, са здароўем таксама сур'ёзных праблем няма.
З пачатку года Мікалай Дзядок ужо чатыры разы пабываў у штрафным ізалятары: тры разы правёў там па сем сутак, апошні — 10.
— Да ШІЗА ён ставіцца досыць спакойна: кажа «аддам абавязак радзіме — пайду ў ШІЗА», — іранізуе Аляксандр Дзядок.


У гродзенскай турме, дзе Мікола адбывае пакаранне, яму забаронены пасылкі і перадачы нават ад сваякоў, атаварка дазволена раз на месяц на адну базавую. Праўда, родным удалося даслаць яму медыцынскую бандэроль з неабходнымі прэпаратамі. Спатканняў у вязня таксама няма. Адзінае — часам дазваляюць патэлефанаваць.
— За чатыры месяцы ён тэлефанаваў два разы. Паразмаўляць дазваляюць максімум 10 хвілін. Ніколі не ведаем, калі ён патэлефануе.
У зняволенні Мікола стараецца займацца самаразвіццём, шмат чытае. Аказалася, у турме някепская бібліятэка.
— Ён неяк напісаў мне, што шмат добрых людзей пакінулі пасля сябе добрыя кнігі. Да таго ж мы даслалі яму грошы, і ён замовіў сабе літаратуру на розных рэсурсах.
Аляксандр Дзядок прызнаецца, што прымушае сябе менш думаць пра тое, у якім становішчы знаходзіцца яго сын — іначай можна проста звар'яцець. Пераключаецца на працу і іншыя справы, хоць часам, што называецца, накрывае.
— Мяне ратуе толькі адно: я ведаю Колю, яго моц, характар, волю і ўпэўненасць ва ўласнай рацыі. І я ўпэўнены, што гэта бачаць і разумеюць турэмшчыкі.


Нагадаем, 10 лістапада 2021 года Мікалая Дзядка асудзілі на пяць гадоў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму. Спачатку палітвязень адбываў пакаранне ў папраўчай калоніі ў Горках, потым яго перавялі ў гродзенскую турму.
Лісты палітвязню можна пісаць на адрас: Турма № 1. 230023, г. Гродна, вул. Кірава, 1. Дзядку Мікалаю Аляксандравічу