«Беларуская эканоміка цесна пасябравала з дэфолтам і банкруцтвам»

Тэлеграм-канал «Лісты да дачкі» разважае, што можа знікнуць у краіне пасля нарады ў Лукашэнкі пра азеляненне. Але лічыць, што першымі заўсёды знікаюць грошы.

Аўтар бессмяротнага «Узяўся за яйкі і малако прапала», учора ўзяўся за смецце і азеляненне. Мабыць гэта адпавядае цяперашняму ўзроўню прадстаўленняў беларускіх уладаў аб праграме імпартазамяшчэння. Але мяне больш турбуе, што пасля гэтага знікне ў краіне. Ты ж заўважыла з прыкладу з яйкамі, што залежнасць там не заўсёды лінейная. Праўда, калі ў панядзелак ён браўся за IT, з краіны адразу зніклі танчыкі, але, у прынцыпе, знікнуць можа ж усё, што заўгодна. Акрамя смецця. Смецце цяпер дакладна нікуды не падзенецца. За яго можна не перажываць. А ўсе іншыя матэрыяльныя каштоўнасці трапілі ў групу патэнцыйнай рызыкі.

Хоць, з іншага боку, няма чаго тут варажыць. У незразумелай сітуацыі першымі заўсёды знікаюць грошы. Таму што яны палахлівыя, мабільныя і лёгкадаступныя. Учора вось прыйшлося абвясціць дэфолт па даўгах перад Еўрапейскім банкам рэканструкцыі і развіцця (ЕБРР). У ранейшыя часы магла б атрымацца навіна сярэднерэгіянальнага значэння. А ўчора яна, як я падазраю, не ўразіла нават спецыяльна навучаных людзей у тым жа ЕБРР. Усе і так разумеюць, што беларуская эканоміка цесна пасябравала з дэфолтам і банкруцтвам. Не абавязкова казаць пра гэта ўслых.

(Дарэчы, ледзь не забыўся. Страшную ж вестку прынёс я ў твой дом, дачка. Рагачоўская згушчонка ўчора абвясціла банкруцтва. І хоць мы з табой, вядома, разумеем, што глыбоцкая лепш, але не такім жа коштам мы хацелі гэтай перамогі. Гэтая экзістэнцыяльная спрэчка павінна была доўжыцца вечна. Ці, па меншай меры, да цеплавой смерці Сусвету).

І ніякія еўразійскія саюзнікі не дапамогуць беларускай эканоміцы ў яе асабістых праблемах. Па большай частцы, таму што не хочуць. Як Казахстан, які сказаў, што паміж саюзнікамі з нізкім узроўнем геапалітычнай адказнасці і ўсім астатнім светам, ён абірае свет. А тыя якія хочуць, нават сабе толкам не могуць дапамагчы. Таму што ім, мабыць, прыйдзецца імпартазамяшчаць з тых жа самых другасных рэсурсаў. А пакуль поспехі праграмы імпартазамяшчэння звяліся да замяшчэння валюты расійскімі рублямі ў аплаце Беларуссю расійскага газу.

У ранейшыя часы гэта была б, вядома, вялікая дыпламатычная перамога брацкіх пацалункаў над фінансавым здаровым сэнсам. А цяпер атрымліваецца, проста яшчэ адзін крок да эканомікі на дваіх. Да замкнёнай эканамічнай прасторы ад Брэста да Уладзівастока. Вось разня ў Бучы адгукнецца саюзнікам банам на марскія і аўтамабільныя перавозкі, і прастора замкнецца ў сябе яшчэ больш.