«Ёсць каму займацца генацыдам, але няма каму працаваць»
ГУБАЗіК затрымаў IT-інжынера за напісаныя ім вершы. З айцішнікаў, якія з'ехалі з Беларусі, у краіну вярнуліся крыху больш за тры працэнты. Уяўлення, каб звязаць гэтыя два факты паміж сабой беларускім уладам не хапае.
А калі б хапіла, то не трэба было б доўга шукаць адказ на пытанне «хто разбурае стабільнасць у Беларусі». Вось тыя самыя геніі стратэгічнага планавання, выбудавалі сістэму, якая ўжо не здольная функцыянаваць у аўтаномным рэжыме, піша Андрэй Бранішэўскі ў Plan.B.
Што за фасадам стабільнасці
Звонку фасад стабільнасці выглядае добра. Ну, як добра? Добра, гэта калі вам падабаюцца такія фасады. З кратамі, кармушкай і вертухаем каля выстаўленага напаказ залатога ўнітаза. Прынамсі, стабільна.
Краты, кармушка і вертухай — каб стабільнасць адчувала сябе ў бяспецы. А залаты ўнітаз... Ну, проста для прыгажосці. Таму што залаты ўнітаз — гэта тое, што адпавядае сучасным узроўням уяўлення беларускай улады аб выдатным.
Унутры ўсё трошкі горш. Унутры сцены аблезлі і крышацца. Таму што рамантаваць няма каму. Вертухаі на рамонты не наймаліся. У іх іншыя службовыя функцыі. Генацыд беларускага народа ніхто не адмяняў.
Не адмяняў і, што характэрна, адмяняць не збіраецца. Генацыд беларускага народа — гэта ўжо не проста апора стабільнасці, якую сабе пабудавалі беларускія ўлады. Гэта яе духоўны стрыжань і філасофская аснова. Як ні старалася беларуская ўлада, а іншай ідэалогіі, акрамя ідэалогіі генацыду беларускага народа, яна сабе прыдумаць не змагла.
Нават фашызм так і застаўся фашызмам на мінімалках. Са скапіяванай знешняй атрыбутыкай, накшталт прыгожай чорнай формы ў АМАПа і «сардэчна запрашаем у Гестапа» ад ГУБАЗ. Але без глыбокага ўнутранага зместу. З глыбокага ўнутранага зместу беларускія ўлады запазычылі ў сваіх куміраў толькі ідэю генацыду беларускага народа. Але затое ўжо як запазычылі, дык ад душы.
З узяццем закладнікаў, як было пасля справы Зельцэра. Масавымі аблавамі. Не абавязкова на тых, хто вінаваты. Можна абыйсціся і тымі, хто выпадкова праходзіў міма, як было пасля атакі на самалёт у Мачулішчах. Прадаў прызначанаму ў тэрарысты хлебушак — вінаваты ў дапамаганні тэрарызму. Катаваннямі, якімі беларускія гестапікі перасталі саромецца значна раней за сваіх расійскіх калегаў.
Калі прапаганда заходзіцца крыкамі: «Няхай жывуць рэпрэсіі. Гімн спяваю рэпрэсіям», яна дарма стараецца. Спецыялісты па генацыдзе беларускага народа не маюць патрэбы ў закліках і апраўданнях. Ну, таму што нічога акрамя генацыду беларускага народа не ўмеюць, але затое генацыд яны ўмеюць ужо добра.
Глядзіце таксама
Адзіная крыніца дабрабыту
Галоўны спецыяліст па генацыдзе беларускага народа генпракурор Швед ацаніў нядаўна поспехі ў генацыдзе беларускага народа ў 4,5 тысячы арыштаваных за экстрэмісцкія злачынствы за два гады. Іншы спецыяліст, Мікалай Карпянкоў, падлічыў, што да восені мінулага года з краіны з'ехалі 350 тысяч палітычна нядобранадзейных грамадзян.
Гэта значыць адзін арыштаваны абыходзіцца краіне ў дзясяткі тых, хто з'ехаў. Для спецыялістаў гэта, трэба разумець, прымальны кошт за задавальненне ад генацыду беларускага народа. Для эканомікі — ужо не вельмі. Ёсць каму займацца генацыдам, але няма каму працаваць.
Калі спецыялісты па генацыдзе ўмацоўваюць стабільнасць, яны яе сабе, насамрэч, толькі псуюць. Потым што ў іх атрымалася пабудаваць сабе сістэму ўлады, якая ў аўтаномным стане абсалютна нежыццяздольная. І не ў нейкай там аддаленай гістарычнай перспектыве. Яна прама цяпер ужо нежыццяздольная.
Немагчыма і бескарысна падлічваць колькі адсоткаў беларускага ВУП залежаць ад добразычлівасці Расіі. Ад Расіі залежыць 90 адсоткаў беларускага экспарту. Без таннага расійскага газу палову заводаў давялося б закрыць праз іх трагічную неканкурэнтаздольнасць. Без адкатаў за расійскую нафту ў беларускага бюджэту не было б даходаў. Карацей, без расійскай добразычлівасці не было б ніякага беларускага ВУП. Дакладней, быў бы, але мала каму прыкметны.
Без Расіі, якая ўзяла цэлую краіну на ўтрыманне, беларуская эканоміка не перажыла б ні санкцый 2022 года, ні пасадкі самалёта і міграцыйнага крызісу 2021. Яна б і дабрабыту 2023 года не перажыла. Таму што Расія была адзінай крыніцай гэтага дабрабыту.
Каб гэта зрабіць, трэба было, вядома, вельмі пастарацца. Але ў іх усё атрымалася. Ні адзін вораг стабільнасці так бы не змог.