Удзельнічаў у пратэстах, потым на яго ціснуў КДБ. Як загінуў палкоўнік Вараб'ёў, камандзір 61-й авіябазы
На мінулым тыдні прыйшло паведамленне пра самагубства палкоўніка ў адстаўцы Юрыя Вараб'ёва, былога камандуючага 61-й знішчальнай авіябазай у Баранавічах. Як паведамляе «Н*ша Ніва», жыхары горада даюць выключныя характарыстыкі нябожчыку і расказваюць пра перыпетыі апошніх гадоў ягонага жыцця.
Вараб'ёў
належаў да вышэйшай касты авіятараў — быў лётчыкам-выпрабавальнікам. З 2007 па
2011 год кіраваў 61-й знішчальнай авіябазай. Меў званне палкоўніка.
Упершныю ў
гісторыі Беларусі, разам з падпалкоўнікам Анатолем Марозам, у 2007-м пасадзіў
Су-27УБМ1 на ўчастак аўтадарогі Мінск — Брэст, што лічылася дасягненнем у
пілотным майстэрстве.
Таксама
Вараб'ёў кіраваў ветэранскай арганізацыяй авіябазы і штогод выступаў перад
дзейнымі афіцэрамі.
Асаблівым
яго абавязкам было выступаць 30 жніўня перад калектывам беларускіх баявых
лётчыкаў — у гэты дзень у 2009-м годзе, калі Вараб'ёў кіраваў авіябазай, у
польскім Радаме загінулі ў катастрофе двое выхадцаў з часці на Су-27УБМ,
Аляксандр Марфіцкі і Аляксандр Жураўлевіч.
Марфіцкі
быў начальнікам 61-й авіябазы да Вараб'ёва, а Вараб'ёў быў яго намеснікам і
пайшоў на павышэнне пасля таго, як Марфіцкага перавялі на начальніка ўпраўлення
авіяцыяй і войскаў СПА Мінабароны. Яны былі вельмі блізкія.
Але апошні
раз, калі раёнка згадала Вараб'ёва як выступоўцу перад калектывам, быў 30
жніўня 2019-га. Яго фота з матэрыяла пра жалобныя мерапрыемствы да 10-й
гадавіны трагедыі з сайта «Нашага Края» і з сайта Баранавіцкага гарвыканкама ў
наступным выдалілі.
У 2022-м Юрыя Вараб'ёва не запрасілі на сустрэчу з
калектывам па факце гадавіны смерці яго папярэдніка і сябра.
На два гады палкоўнік выпаў з інфармацыйнай прасторы і
вярнуўся ў яе толькі па факце сваёй заўчаснай смерці, самагубства (Вараб'ёў быў
паляўнічым).
Чаму так выйшла?
Як стала вядома, да трагедыі прывёў збег абставін,
характэрны для сучаснай Беларусі.
Палкоўнік Вараб'ёў блізка да сэрца прыняў падзеі 2020-га і
актыўна ўключыўся ў рух супраць беззаконня і лукашызму.
«Як старшыня ветэранскай арганізацыі, ён агітаваў лётчыкаў выходзіць на дэманстрацыі. Удзельнічаў у іх сам. Вядома, што некаторыя, прынамсі ветэраны авіябазы, афіцэры ў адстаўцы, выходзілі на маршы ў белых кашулях. Вараб'ёў актыўна пісаў каментарыі наконт дзеянняў лукашэнкаўцаў у гарадскіх чатах і пабліках», — нам абазнаныя.
З разгулам рэакцыі Вараб'ёву пачалі прыпамінаць яго ўчынкі. Мужчыну выгналі з работы на авіязаводзе, дзе ён працаваў пасля сыходу на пенсію з авіябазы.
«На авіязаводзе ў прынцыпе разгарнулася вялікае паляванне на
ведзьмаў. Работнікаў канвеерам адпраўлялі да аператыўнікаў КДБ, якія праводзілі
допыты з запісам на відэа. Калі чалавек у нечым сазнаваўся, то тут жа яго
прымушалі каяцца за свае ўчынкі, у духу ГУБАЗіКа, толькі без публікацыі.
Наколькі мне вядома, Вараб'ёў таксама гэтую гісторыю праходзіў», — дадаюць
абазнаныя.
Таксама нам вядома, што апошнім часам КДБ зноў пачаў
праяўляць інтарэс да Вараб'ёва.
«Ён, дарослы чалавек, лётчык-прафесіянал, якога клікалі да
сябе выступаць разам з імі «Рускія віцязі», калі гэта яшчэ не было ганебным
(група вышэйшага пілатажу УС РФ), і якім ён адмовіў. Камандзір знішчальнай
часці. Палкоўнік.
А цяпер фактычна спецслужбы перакрэслілі ўсё яго жыццё:
закляймілі ў калектыве лётчыкаў, нагаворвалі, працяг сяброўства з ім калі не
забараняўся наўпрост, то не вітаўся.
Выгналі з работы, ён атрымаў таўро і нікуды не мог у горадзе
ўладкавацца, яго не бралі. А ісці месці вуліцы для лётчыка-выпрабавальніка… Ну
вы разумееце», — выказвае здагадку аб прычынах самагубства знаёмы з сітуацыяй.
Паводле наяўнай інфармацыі, двое дарослых сыноў Вараб'ёва
ўжо некаторы час жывуць у эміграцыі. Пачатак вайны яны заспелі ў Кіеве.
У палкоўніка засталася дачка, якая жыве ў Беларусі.