«Камусьці лепш быць з пантамі пры закрытай мяжы, чым з адкрытай мяжой, але без пантоў»
Аўтар тэлеграм-каналу «Лісты да дачкі» кажа пра падарваны аўтарытэт гаранта бяспекі, стабільнасці і геапалітычнага стратэга. А ўзмацненне падарванага аўтарытэту можа адгукнуцца цалкам рэальнымі наступствамі на мяжы Беларусі і ЕС. Што больш важнае: аўтарытэт ці наступствы?
Фота з nachedeu.com
Па-першае, сёй-той не даваў ніякіх гарантый Прыгожыну ў тым, што Пуцін не будзе яго мачыць. Па-другое, гарантыі, якія ён даваў, дзейнічалі толькі на тэрыторыі Беларусі. А па-трэцяе, Пуцін Прыгожына і не мачыў, таму ніхто ніякіх гарантый не парушыў. Вось яны гарантыі, цэлыя. Нічога з гэтымі гарантыямі не здарылася. З Прыгожыным, можа, што і здарылася, а з гарантыямі ўсё ў парадку.
Вось Пуцін, калі ён не мачыў Прыгожына, наогул, напэўна, не думаў пра тое, як яго ўчынак адаб'ецца на вялікім майстру перамоўнага жанру. У якім выглядзе ён выстаўляе малодшага брата перад пацанамі, суседзямі і сведкамі стабільнасці. А выгляд атрымаўся непрывабны. Вартае жалю, я б нават сказаў, відовішча.
Так што ў пятніцу сёй-той зладзіў сабе сеанс узняцця геапалітычнай самаацэнкі. Каб усе ўбачылі, што ён зноў рэальны пацан, а не фраер вушасты (заўвага: фраер вушасты — дурная ахвяра злачынства або разводкі). І гэтым сеансам сёй-той звёў на нішто ўсе міралюбныя сігналы, якія ён да таго высылаў суседзям.
Па-першае, распавёў, што мігранты на заходняй мяжы — не яго праблема. Што калі яны хочуць куды-небудзь прайсці, то яны туды пройдуць. А ён асабіста ніякім мігрантам перашкаджаць не збіраецца. Таму што пасля таго як Пуцін не мачыў Прыгожын, сёй-той і так аказаўся ў няёмкім становішчы. І цяпер яму тэрмінова трэба аднавіць свой пацанскі аўтарытэт. Хаця б і вербальнымі інтэрвенцыямі пра нелегальных мігрантаў.
Па-другое, сёй-той паведаміў, што «Вагнер» у Беларусі жыў, жывы і будзе жыць групоўкай да дзесяці тысяч чалавек. Хоць па розуме пра вагнераўцаў у Беларусі камусьці было б лепш прамаўчаць. Не прыцягваць да іх лішні раз увагі, пакуль суседзі абмяркоўваюць паміж сабой як з-за вагнераўцаў і нелегальных мігрантаў яны будуць закрываць беларускую мяжу.
Але гэта раней сёй-той мог сабе дазволіць шматзначна маўчаць ці нават рассылаць вакол міралюбныя сігналы. Пакуль ён быў геній геапалітычнай інтрыгі і майстар перамоўнага жанру. А цяпер не можа. Не з яго пакоцаным пасля ўзарванага прыгожынскага самалёта аўтарытэтам.
Таму што аўтарытэт і панты важней. А ніякага іншага спосабу іх паправіць, акрамя вербальных інтэрвенцый, сёй-той не ўмее. Нават калі гэтыя вербальныя інтэрвенцыі прынясуць практычныя непрыемнасці.
Таму што камусьці лепш быць з пантамі пры закрытай мяжы, чым з адкрытай мяжой, але без пантоў.