Наш карабель нясецца па прамой, набіраючы хуткасць, да бліжэйшых рыфаў
Днямі «Мінск» рушыў услед за «Масквой» па яе натуральным курсе. І што характэрна, пайшоў ён, можна сказаць, у літаральным сэнсе гэтага слова, але атрымалася вельмі сімвалічна, піша аўтар тэлеграм-канала «Лісты да дачкі».
Пачну я сёння з жарту. Міністэрства энергетыкі паведаміла, што збіраецца спыніць першы энергаблок Беларускай АЭС на планава-папераджальны рамонт. А то тут ужо другі энергаблок збіраюцца падключаць, а першы быў апошні раз на рамонце яшчэ ў чэрвені.
Вось пажартаваў, а далей усё сур'ёзна. Днямі «Мінск» рушыў услед за «Масквой» па яе натуральным курсе. І што характэрна, пайшоў ён, можна сказаць, у літаральным сэнсе гэтага слова, але атрымалася вельмі сімвалічна.
І сёй-той учора таксама адправіўся па сваім звычайным курсе. Летась сёй-той хадзіў па гэтым курсе дзевяць разоў, а сёлета гэта пакуль толькі пяты. Нядзіўна, што сарваўся з месца, як толькі яму свіснулі. З непрыстойнай нават для немаладога саліднага чалавека паспешнасцю.
Некаторыя злыя языкі, праўда, кажуць, што Пуцін паклікаў сяго-таго да сябе для сеансу замяшчальнай псіхатэрапіі. Каб падлячыць уласную веліч, ушчэмленую візітам паўночнакарэйскага Кіма.
Усё ж такі сапраўды, з тым візітам выйшла неяк няёмка. Нават зневажальна. Учора ты называў сябе вялікай дзяржавай і руйнаваў у ЗША іх аднапалярны свет, а сёння даводзіцца прасіць-жабраваць у Паўночнай Карэі. Будуеш сабе свой шматпалярны свет на траіх. І нават у гэтым шматпалярным свеце на траіх ты ўжо не галоўны полюс.
Добра хоць, што ёсць каго да сябе выклікаць. Вось сёй-той раскажа сёння, як расійскія караблі барозняць данецкія абшары ды збіваюць амерыканскія танкі — і ў вобласці, дзе знаходзіцца веліч, адразу перастане драпацца.
А той-сёй, безумоўна, раскажа. Таму што дзявацца каму-сяму з борта гэтага карабля няма куды. Даводзіцца прытрымлівацца таго ж курса і рушыць у тым жа кірунку. Хтосьці, можа, і хацеў бы ціхенька адплыць, але не атрымліваецца. Не ацанілі суседзі вербальныя міратворчыя інтэрвенцыі. Таму што вербальных інтэрвенцый яны ад сяго-таго ўжо начуліся за доўгія гады. І хацелі б чаго-небудзь больш практычнага.
А нічога больш практычнага сёй-той прапанаваць суседзям, мабыць, ужо не можа. Вось нават мігрантаў атрымалася прытрымаць усяго на тыдзень. А ў апошнія дні мігранты зноў пачалі вяртацца на заходнія межы ў таварных колькасцях. Так што пасля Польшчы і Літвы ўжо і Латвія абвясціла, што збіраецца закрыць адзін з пунктаў пропуску на беларускай мяжы.
Ну і беларускаму тэлевізару міралюбнасці таксама надоўга не хапіла. Беларускі тэлевізар цяпер зноў перамагае Польшчу ў адна тысяча дзевяцьсот трыццаць дзявятым годзе. І кнігі. І лацінскі алфавіт. Ну гэта значыць, пачаў ён з беларускай лацінкі, але, я думаю, што лацінскі алфавіт яшчэ на чарзе. Таму што лацінскі алфавіт спрыяе насаджэнню ліберальных каштоўнасцяў, зусім чужых для беларускага тэлевізара.
А потым яны знойдуць сабе яшчэ што-небудзь ідэалагічна сумніўнае. Таму што спыніцца або павярнуць гэты карабель ужо нельга. Так і будзе несціся па прамой, набіраючы хуткасць да бліжэйшых рыфаў.